බාලදක්ෂයා...!!!

බාලදක්ෂ නීතිය

බාලදක්ෂයා විශ්වාස කටයුතු අයෙකි.

බාලදක්ෂයා විසින් කළ යුතු වු සියළුම කාර්යයන් හිදී ඔහු කෙරෙහි විශ්වාසය තැබිය හැකිය. ඔහු සත්‍යය කථා කරන අතර වංක භාවය බැහැර කරයි. ඔහු විසින් කිරීමට භාර ගෙන ඇති කාර්යයන් තමාට හැකි ශක්තියෙන් කරන බවට විශ්වාස තැබිය හැක. ඔහුට වගකීම් භාර දිය හැක.

බාලදක්ෂයා පක්ෂපාති අයෙකි.

බාලදක්ෂයා ඔහුගේ ආගමට පක්ෂපාති අයෙකි. ඔහුගේ රටට මෙන්ම ව්‍යවස්ථාපිත අධිකාරියටද ඔහුගේ දෙමව්පියන්, ගුරුවරුන්, සේවා යෝජකයන් හා මිත්‍රයින්ට ද, තම පාසැලට ද, බාලදක්ෂ ගණයට ද, කාණ්ඩ නායකයා ඇතුළු බාලදක්ෂ නායකයින්ට ද තමා යටතේ සිටින අයට ද පක්ෂපාති අයෙකි.

බාලදක්ෂයා  හිතෛෂීය. කාරුණිකය.

බාලදක්ෂයා ධනවත් හෝ දුප්පත්, උසස් හෝ පහත්, තරුණ හෝ මහළු, වරප්‍රසාද ලත් හෝ අවාසනාවත් සියළු දෙනා වෙත ම, තමා මිත්‍රත්වය පතුරවයි. ඔහු කිසි විටෙක බොරු අහංකාරයෙන් යුතු අයෙක් නොවේ. ඔහුගේ මිත්‍රත්වය නිසා අන්‍යයන් කෙරෙහි සැලකිලිමත්වීම යන්නෙන් අන්‍යයන්ට උපකාරීවීම හා ආචාරශීලීවීම අදහස් කෙරේ. ඔහු අනුන්ගේ හැගීම් වලට ගරු කරයි. අනෙක් තැනැත්තාගේ අදහස් අගේ කරන අතර ඔහුගේ ඇදහීම් හා විශ්වාස ගරු කරයි. ඔහු ඉක්මනින් තීරණ නොගන්නා අතර අනෙක් අය හෙළා නොදකියි. අනුන්ට අනුකම්පා කරන අතර ඔවුන් ඉවසන සුලු වෙයි.

  

බාලදක්ෂයා හැම බාලදක්ෂයෙකුගේ ම සහෝදරයෙකි.

අනෙක් බාලදක්ෂයෙකු කුමන රටකට, පන්තියකට හෝ ගෝත්‍රයකට හෝ වර්ණයකට අයත් වුවත් තමන් හා ඔහු අතර වෙනසක් නොදක්වයි. මෙයින් ලෝකයේ සියළුම බාලදක්ෂයින් එකම සහෝදරත්වයෙන් බැදෙන අතර ලෝකයේ අනෙක් ජාතීන් අතර සාමය පැතිරවීමට සහාය වීමෙහි ලා වඩාත් හොඳ අවබෝධයක් ගොඩනගා ගැනීමට හැකි වේ.  

බාලදක්ෂයා ධෛර්යය  සම්පන්නය.

බාලදක්ෂයා තමන්ට සියළුම දුෂ්කරතාවයන් තමන්ට අභිභවනය කළහැකිය යන විශ්වාසයෙන් හා අධිෂ්ඨානයෙන් යුතුව මුහුණ දෙයි. ඔහු බියසුලු ගතියෙන් ඉවත්ව නොයන අතර නිර්භීතව තමාගේ පිළිගැනීම සනාථ කරයි. ඔහු පෙළඹවීම් වලින්, අයහපත් දෙයින් හා පාප මිත්‍රයන්ගෙන් වෙන්වීමට තරම් ධෛර්යය සම්පන්න අයෙකි. තමාගේ සේවාවන් හා වගකීම් ගෙන යාමට තරම් ඔහු ධෛ යා සම්පන්න වෙයි. ඔහු තමාගේ වගකීම් පහර නොහරියි. වගකීම් භාරගැනීමට බිය නොවෙයි.

බාලදක්ෂයා සත්ව කරුණාව ඇත්තෙකි.

බාලදක්ෂයා වේදනාවට හා අන්තරායයන්ට භාජනය වී සිටින සතුන් බේරා ගනියි. ආහාර පාන දීමෙන් සාත්තු කරයි. විනෝදය හෝ පුහුණුව සඳහාවත් සතෙකු වෙත තුවක්කුවක් වැනි ආයුධයක් එල්ල නොකරයි.

  

බාලදක්ෂයා සහයෝගයෙන් ක්‍රියා කරන්නෙකි.

බාලදක්ෂයා යහපත කරමින් ඉදිරියට යන අතර ම අනුන් සඳහා අනෙක් අය හා අතිනත බැදගෙන සේවය කරයි. ඔහු තමාට පමණක් ගෞරවය ලබා  ගැනීමට යත්න නොදරයි. එහෙත් පොදු යහපත සඳහා අනෙක් අය සමග තමාගේ අදහස් හා දක්ෂතාවන් බෙදා ගනියි.බාලදක්ෂයා අනෙක් අයගේ හොඳ යෝජනා හා අදහස් පිළිගැනීමටත් සියළු දෙනාගේ ම යහපත සඳහා තම අදහස් සකස් කර ගැනීමටත් සූදානම්ව සිටියි.

බාලදක්ෂයා සොම්නස් සහගත පුද්ගලයෙකි.

සොම්නස් බව ප්‍රීතිය නිසා ඇති වන්නකි. එය බලාපොරොත්තු කඩවීමක් හෝ ශෝකයක් අධිෂ්ඨානයෙන් යුතුව විඳ දරා ගැනීමද වන්නට පුළුවන. එය සමහර විට සිනාසෙමින් හා උරුවම් බාමින් තමන් කිසිවක් ගණන් නොගන්නා බව හඟවන ආකල්පයක් නොව සැබැවින් ම සොම්නස් සහගත වන අතර ම තමා යන එන සියළු තන්හි ම ද, සියළුම තත්ත්වයන් යටතේ ද, සොම්නස පතුරවයි.

බාලදක්ෂයා සකසුරුවම් අයෙකි.

බාලදක්ෂයා තමා කරන සෑම දෙයක දීම ප්‍රවේසම් සහිත වන අතර නාස්ති කිරීමෙන් වළකියි. අමාරු කාලයක් සඳහා මුදල් ඉතිරි කරයි. අනෙක් අයට බරක් නොවීමට උත්සාහ කරන අතර තමාගේ ඉතිරි කිරීම් වලින් අන්‍යයන්ට අවශ්‍ය වූ විට දෙයි. ඔහු සකසුරුවම් වන්නේ මුදල් සම්බන්ධයෙන් පමණක් නොවේ. තමාගේ මෙන්ම අන්‍යයන්ගේ ද පොත් පත් ඇඳුම් පැළඳුම් පිළිබඳව ද ප්‍රවේශමෙන් කටයුතු කරයි. ඔහු තමාගේ කාලය මෙන් ම ශ්‍රමය ද අපතේ නොයවා තමන්ට ඇති දෙයින් උපරිම ප්‍රයෝජනය ගනියි. ඔහු පොදු උපයෝගීතාවන්ගේ හා සේවාවන්ගේ ආරක්ෂාව ද සංරක්ෂණය හා සංස්ථිතිය සඳහා ද සහයෝගය දෙයි. ඔහු විනාශකාරී ක්‍රියා වළක්වයි.

බාලදක්ෂයා සිත කය හා වචනයෙන් පිරිසිදු අයෙකි.

බාලදක්ෂයා දූෂිත සිතුම් වලින් වළකියි. අසත්‍ය කථා නොකරයි. අශෝභන සාකච්ඡා වලට සහභාගි නොවෙයි. අශික්ෂිත කටයුතුවලට නො යෙදෙයි. තමාගේ මනස පවිත්‍රව තබා ගන්නා ඔහු මානුෂික දෘෂ්ට් පථය ඇත්තෙකි.        

බාලදක්ෂ විශය නිර්දේශය - සාමාජික පදක්කම

(වයස අවුරුදු 11 පසු)

කැපකරය "ඒ"

01.බාලදක්ෂ පොරොන්දුව හ නිතිය

බාලදක්ෂ පොරොන්දුව හා නිතිය දැනගැනීම,අවබෝද කරගැනීම හා පිලිපදීම.

02.බාලදක්ෂ අචාරය හා සලකුණ.

ඒව පාවිචිච්කරන අවස්ථා හා අකාරයත් ,එහි තේරුම දැන සිටිමත්.

03.බාලදක්ෂ වියාපාරයේ නිර්මතෘවරයා.

බේඩන් පවල් සාමි තුමා සහා ලෝක බාලදක්ෂ කටයුය්තු සංවර්දනය ගැන දැන සීටීම.

04.ශ්‍රී ලංකා බලදක්ෂ සංවිධානය.

ශ්‍රී ලංකා බලදක්ෂ කටයුතු පිලිබද ඉතිහසය දැන සීටීම.

05පෞද්ගලික ලෝග් පොත.

මෙය ආරම්භකීරීම හා පවත්වගෙන යැම.

06.ලෝක බාලදක්ෂ සංවිධාන්යේ සාමාජිකත්වය.

මේ සදහා වර්ෂික සාමාජිකත්වය ලබා ගැනීම පිනිස සාමාජික ගාස්තු ගෙවීමට ඇතිබව දැන සීටීම.

07.ඉතිරි කිරිමේ ගිණුම.

ඉතිරි කිරිමේ ගිණුමක අරම්භ කීරිම.

සංස්කෘතිය "බි"

08.ජාතික කොඩිය.

එහි සැකැස්ම හා ඉතිහාසය ,ජාතික කොඩියෙන් කියවෙන පනිවිඩය දැන සීටීම.

09.ජාතික ගීය.

ජාතික ගීය සම්පුර්ණයෙන් දැන සීටීම,සමුහයක් සමග ගයනා කීරීමට හැකිවීම හා ඒහි නිර්මතෘවරයා දැන සිටීම.

බාලදක්ෂ ශිල්පය "සී"

10.ගැට

පහත සදහන් ගැට යෙදීමට හැකීවීම

පිරිමි ගැටය,රුවල් ගැටය,කොස්පට්ටාගැටය,ජීවිතාරක්ෂක ගැටය,වටයක් පටලැවු වලලු දෙකේ ගැටය හා කඹකොට කීරීමෙ ගැටය.

11. ලණු අඟ වේලීම

ලණුවක් අඟ වෘතාකාරව වේලීමට ඉගන ගැනීම(සරළ ලණු අග වෙලීම)

12.කාණ්ඩ ක්‍රියකාරකම්

කාන්ඩ ක්‍රියාකාරකම් වලට සහාභගී වී තිබිම.කාන්ඩනායකයගේ මාර්ගෝඋපදේශකත්වය යටතේ කන්ඩ ක්‍රියාකරකම් සංවීධානය කොට කාන්ඩය විසින් ක්‍රියත්මක කිරීම.

අහාර පිසිම,ඡායරූප ගැනීම,පුරෝගාමි වැඩ,පුස්තකාල වැඩ,පරිගනක වැඩසටහන්,

ඉලේක්ට්‍රොනික් තාක්ශණය,ගෙවතු වගාව,මල්ලවපොර,ලම්පු හා උදුන් අළුත්වැඩියාව, යන ආදිය නිදසුන් ලෙස දැක්විය හැකිය.

"සෞඛය ඩී"

13.පෞද්ගලික සෞඛය පුරුදු

සරළ සනීපාරකෂක නීතී රීති දැන සීටීම සහා ඒවා පිළිපදිම.

14.බෙහේත දැමීම.

සුඑ තුවාල පිරිසිදුකිරිම හා බෙහේත් දැමීම පිලිබදව දැන සීටීම.

15.ඉරියව්.

සිටගැනීම,වාඩිවිම,හා ඇවිදිම පිලිබදව නිවැරදිලෙස ඉරියව් දැන සිටිම.

16.විධානයන්.

සීරුවෙන හා පහසුවෙන් සිටීම,වමට දකුණට හැරීම,කල් බැලීම,නැවතිම,විධානයන්ට අනුව ක්‍රමවත්ව කිරිමට හැකිවීම.

17.සංඥා.

නලා හා හස්ත සංඥා දැන සීටීම(බාලදක්ෂ ලොග් පොතෙ දැක්වෙන පරිදි).

18.ප්‍රජ සෞඛය.

දුම් බීම,මත්පැන්,මත් ද්‍රවය පාවිචිචිය,බුලත් විට කෑම අදියෙන් ඇතිවන විපක දැන සිටීම.

සමාජය "ඊ"

19.අවට ප්‍රදේශය ගැන අවබෝධය

තමාගේ(නවකයගේ)නිවස අවට ප්‍රදේශය ගැන අවබෝදය,එමප්‍රදේශයේ ඇති වැදගත් ගොඩනැගිලි,බස් රිය,දුම්රිය නැවතුම,රෝහල,දිස්පෙන්සරිය,ගිණි නිවන සමුදා ස්ථානය,උදයානය,ක්‍රිඩ භුමී,පාසල්.වැව්,ගොවිපල,පළතුරු උයන්,නාන් ස්තාන,කම්හල්,ආගමික ස්ථාන ආදිය දැන සිටිම.

20.දුරකථන් පව්ච්ච් කිරිම

නිවසේදි,ලගම ඇති තැපැල් කර්යාලයේදි,දුරකථන කුටියකදි,දුරකතනයක් භවිතකිරිමට දැනසිටිම.

ගවේශනය "එෆ්"

21.එලිමහන් ක්‍රියකරකම්

කාණඩයක් හෝ කණ්ඩායම්ක් විසීන් සංවිධානය කල එලිමහන් ක්‍රියාකාරකමක්ට සම්බන්දවීම

නිදසුන්:පාගමන්,පාපැදි විනෝද ගමන්,නිදන් සේවිමෙ ක්‍රිඩව,බාධක ගවෙශනය,ස්ථන සොයාබැලිම්,ඔරුපැදිම කදු නැගීම ආදි වේ.

ප්‍රවීනත පදක්කම් නෝමැත.

සේවය

මාස දෙකක සේවය(කණ්ඩායමට බැදුනු දින සිට)

සුදුසුකම්

අ. නවකයකු බාලදක්ෂයකු ලෙස ඇතුලත් කිරිමට ඉහත සදහන් අවශය තාවයන්සම්පුර්ණ කර තිබිය යුතු අතර වයස අවු.11 මාස 02 ක් වත් විය යුතුය.

ආ.පෝතක බාලදක්ෂයෙක් සම්බන්දිකරන් පදක්කම හෝ සම්බ්න්ධිකරන් ප්‍රදාන්ය හෝ දින ඇත්නම් බලදක්ෂ කණ්ඩායමට ඇතුළු වී අවු 11 දීම ඔහුට බාලදක්ෂ සාමාජිකත්වය ලැබිය හැකිය.

Read More

ලෝකයේ වයස්ගතම බාලදක්‍ෂිකාවට 103 යි

»z£‰Y»xˆ {x~ˆ[lv t£znY‰}‹Y£{f 103 x‹

“{h£ òx£|›zš ÌýlxYf vf v[ »rp‰p¨»N t£zn¿}‹Y£ 

{³£r£yx. A ë~£ t£zn¿}‹Y£{p‰f vv [y¥ Yyp{£. t£zn¿}‹Y£ »~ˆ{x [¥ƒ¥p¨ …vx‹p‰ ~qƒ£ R¥Ü ý~ˆñl »~ˆ{xY‰.” 103 {¥ë ý»xˆ r~¨{p ï²l£p³ c£ÜY »h£yÜ »r±£Y‰fM»[‰ ƒkx‹ A. {~y 89 Y Y£zxY‰ Ü~ˆ»~ˆ t£zn¿}‹Y£ {³£r£yx ƒ£ t¥¼µ ~‹Ñp R¥x »z£{ µM]v Y£zxY‰ t£z n¿}‹Y£ »~ˆ{»xˆ »xµ ~‹Ñ Y£p‰l£{ »z~ r¥~~¨K ztp‰ìx.

»h£yÜ Rnl‰ “»f±»‡£x‹z‰ [x‹H~ˆ” pK t£zn¿}‹Y£  ~¹ýo£px ƒ£ ~Ktp‰o þ Yfx¨lª Yyx‹. W¹[zp‰l»xˆ vM~‹~x‹H ƒŒ t¬Gz‰ r±»nŠ|»xˆ µ »h£yÜ Urp‰»p‰ 1910 {~»Mµx. R¥x t£znY‰}‹Y£ {³£r£yx ƒ£ ~Ktp‰o {«»xˆ {x~ R{§y¥ã 14 µ rvjx.»r£z‹~ˆ »~ˆ{»xˆ ƒŒfr§ xlªy¥ z‹xp‰ëxYn {p »h£yÜ {x~ R{§y¥ã 89 µl‰ »ƒ£q òx£|›zš{ ~‹Ñx£ x. A {x»~ˆ µ ùx r¥nþ»K rú¿}j»xp‰n R¥x ~vl‰ ýx. »K {p ýf R¥»[‰ â»~ˆ »rìv vqY‰ Rh¨ þ R¥Ü t¥ýp‰ ùx r¥nþv Rlƒ¥y áv¬{n t£z n¿}‹Y£ {³£r£yx ~v[ »ry rù´v Yfx¨lª Yyp‰ìx.

Rn R¥»[‰ ý»NY Y£zx »[þ xp‰»p‰ ~ˆY²¥Jz‰ IJh£»N »xµvf, ~Ìþ ~Ku£{³ ~¹[›l ~¹nM|p p¥yôvf ~ƒ v£~‹Y t£zn¿}‹Y£ ƒv¨{zf ~ƒu£[Œ þvfx.“WY{l£{Y‰ t£zn¿}‹Y£{Y‰ {§j£v, ƒ¥v »{z£»{v R¥x t£zn¿}‹Y£{Y‰...”
»K »h£yÜ ~‹lp ƒ¥Ñx. R¥x t£z n¿}‹Y£{Y‰ þv r‹f§r~ y~{l‰ Yl£{Y‰ R¥Ü t{ »h£yÜ Ãxx‹.

“oc [¥p v»[‰ x£†{£ »t£»ƒ£‰ »nŠ áp»[p ƒŒÑx£. n{~Y‰ Wx£ ÃN{£ p[y ~u£»N ocx {¥y´ Y²vxYf àz£ Ü»xp‰»p‰ Ãxz£. Sܹ vv R¥»[p‰ R¥ƒ¨{£ Xx£ »Y£»ƒ£vn AY ƒùxfv Ãxp‰»p‰ Ãxz£. R¥»[‰ r‹…‹lªy {§»j‰ »v£YY‰n np‰p{n? Xx£ t£zn¿}‹Y£{Y‰ »{z£ ƒŒÑx pK Xx£ AY áp»[p ~‹Ñx x¨lªx‹ Ãxp WY. Sܹ... vvl‰ t£zn¿}‹Y£ {³£r£yxf t¥¼ãj£...”
t£zn¿}‹Y£{Y‰ þ»vp‰ r~¨{ »h£yÜ »p£Yh{£ WƒŒ v£~‹Y ÷~ˆþvf ~ƒu£[Œ {«{£x.

“AY vf ƒùv {¥n[l‰ {§j£... Rr‹f Yp‰p »t£p‰p z¥t¨j£... lëxv ~‹p‰ã Ãxp‰p R{~ˆm£{ z¥t¨j£...”t£zn¿}‹Y£ òx£Y£yYK »z~ R¥ýµv, tx‹~‹Yz‰ r¥µv {¥ë òx£Y£yYK{z »x»np‰pfn R¥xf R{~ˆm£{ z¥ð Üt¨»j‰x. µM] Y£zxY‰ Ì{l‰ {p‰pf A òx£Y£yYK »ƒ‰lª {« t{ R¥»[‰ ý|‰{£~xx‹. W»~ˆv t£z n¿}‹Y£{Y þv vp~ |Y‰Üvl‰{ lt£ [p‰pf »ƒ‰lª{p t{ R¥x Ãxp‰ìx.

“vf vlYx‹ n{~Y‰ Y£p‰l£{Y‰ v»[p‰ R¥ƒ¨{£ Xx£f ršpp‰p r§†{p‰n Ãxz£. vv t¥ƒ¥ ÃN{£. R¥x v£{ r‹ƒŒp¨K lf£YxYf lz‰û Y…£. Tf r~ˆ»~ˆ v»[p‰ R¥ƒ¨{£ áp‰ ršpp‰p r§†{p‰n Ãxz£. v»[‰ Ul‰lyx {§»j‰ XN. Rp‰p W»ƒv lvx‹ vv S»[p [l‰»l‰...”

»~°Z³ ~Krp‰p ÌýlxY‰ »[{p‰pf z¥ðv [¥pn »h£yÜ ~lªf§ {p‰»p‰ Wx R¥»[‰ {£~p£{ t{ r{~ñë.“v»[‰ »nr£{z »r£Õ ãM{zYvY‰ Ü»xp{£. Al‰... vv ƒŒ»lp‰ |Y‰Üvl‰...”R¥x Ãxp‰ìx.t£z n¿}‹Y£ {³£r£y»xˆ r±£»nŠ|›x »Y£v~£ù~ˆ{ùxY {p ~¬ hfp‰f »h£yÜ v¨j [¥~š Üt¨»j‰ ñp‰ »l{~yYf »ryx. R¥x ý»|‰}‹l Y£p‰l£{Y t{ ~¬ ~qƒp‰ Yyx‹.

»h£yÜ [¥p Rƒp‰p z¥t¨jv Rr‹ R¥x tzp‰p [Œx£. A »{z£»Nµ t£zn¿}‹Y£{Y‰ »z~ R¥x [l‰ b£x£y¦r R¥x Rrf »rp‰p¨{£. AY ƒùv R£|‰aMxvl‰. t£znY‰}‹Y£{Y‰ »z~ R¥x Yyr§ »nŠ{z‰ R»pY‰ Rx »r£zw{p ~¨†x‹. A ë~£v R»rˆ |l ~¹{l‰~y r±nM|px ý{¯l Yyp‰p Rr‹ R¥xf R£y£op£ Y…£. R¥x A R£y£opx r‹…‹[l‰l£...”~¬ Ãxp‰ìx.~‹x Ìýl Y£zx lª… »h£yÜ ï²l£p³ R[v¥Ü{y¥p‰ 19 »n»pYª áY R¥l. »z£‰Y x¨nŠo »nYYfv v¨ƒ¨j ãp‰ R¥x Réy£c³xp‰ r~ˆ »npYªn áY Ü»J.

r‹±x¹[ŒY£ W´ù~¬ùxR£yDÇ »Hz‹»Kz‰ R¥~¨ùë

http://www.rivira.lk/

Read More

බැතිමතුන් නොයන අවාරයේ සිරිපා මළුවට මල් පුදන්නේ කවුද?

“වත්තහේනේ පියසේන අයියා කුරුවිට, ලස්ස කන්දේ පදිංචිකරුවෙකි. කිතුල් මල් මැදීම ජීවනෝපාය කරගත් හෙතෙම අඹු දරුවන් ‍පෝෂණය කළේ සමනල අඩවියේ පිහිටි කිතුල් ගස්වල මල් තලා එයින් ලැබෙන තෙල්දිය පැන් - හකුරු බවට පත් කොට විකුණා මුදල් උපයා ගැනීමෙනි.
කුරුවිට-එරත්න හරහා වැටී තිබෙන ශ්‍රී පාද මාර්ගය ආසන්නයේම වෙසෙන පියසේන අයියාට සමනල අඩවිය හරියටම තමන්ගේ මහ ගෙදරටත් වඩා හුරුපුරුදු ඉසව්වකි. ඔහුට පමණක් නොව සමනල අඩවිය අවට වෙසෙන ගම්මුන් බොහෝ දෙනකුටම සමනල අඩවිය එසේ හුරුපුරුදු ඉසව්වකි. කිතුල් මල් මැදීම, හැරුණුු කොට, දුම්මල කැඩීම, වෙනිවැල් කැපීම, ආදී වාණිජ ද්‍රව්‍ය එකතු කිරීම ජීවනෝපාය කරගත් ගැමියන් බොහෝ දෙනකුටම සමනල අඩවිය හා ගැට ගැසුණු අත්දැකීම් රැසකි.
ඒ සිරිපා අවාර සමයයි. එක්තරා දිනක හිමිදිරි පාන්දරම කිතුල් මල් මැදීමට අවශ්‍ය ආම්පන්නද රැගෙන සමනල අඩවියට වැදුණු පියසේන අයියාට මැද ගැනීමට ලැබුණේ කිතුල් ගස් දෙක තුනක් පමණි. හැරපට ඔස්සේ තුන්වෙනි කිතුල් ගසට නගිමින් සිටි ඔහුගේ දෙසවන වැටුනේ ශ්‍රී පාද අඩවිය දෙසින් නොනවත්වාම නැගෙන හේවිසි, හොරණෑ හඬක් හා සාදුකාර හඬකි. මේ වන විට සිරිපා වන්දනා වාරයද අවසන්වී මාස දෙකක් පමණ ගත වී තිබුණෙන් මහ වන මැදින් ඇසෙන හේවිසි හඬ පියසේන අයියාගේ සිත තුළ ඇතිකළේ කුතුහලයකි. කිතුල් ගසේ මුදුනටම නැගගත් හෙතෙම මල් මැදීම පසෙක තබා කිතුල් පිත්තක් මත වාඩි වූයේ හේවිසි හඬ නැගෙන්නේ කුමන ඉසව්වෙන්ද දැන ගැනීමටය. මහ වනයේ තුරු මුදුන් අතුරින් හාත්පස විපරම් කර බැලූ ඔහුට පෙරහරක් තබා මිනිස් පුළුටක් හෝ දැක ගත  නොහැකි විය. 
කිතුල් මල් මැදීම මඳකට නතර කර දැමූ පියසේන අයියා තෙල්දිය පිරවූ වළං කිහිපය ලඳු කැලෑවක සඟවා තබා මහ වනයේ ඉහත්තාවට පිය මැන්නේ හේවිසි හඬ නැගෙන ඉසව්ව සැක හැර දැන ගැනීමටය. ළඟ ළඟම ඇසෙන හේවිසි හඬ හා සාදුකාර හඬ සොයමින් සැතපුම් කිහිපයක්ම මහ වන මැදින් ඇවිද ගිය පියසේන අයියා හැරමිටිපාන අම්බලම අසලට පැමිණ තිබුණේ තමන්ටත් නොදැනීමය.
පලාබද්ගල ශ්‍රී පාද රජ මාවතත් එරත්න ශ්‍රී පාද මාවතත් එකට එක්වන හැරමිටිපාන තැන්නේදී කාගෙත් නෙත ගැටෙන්නේ මනස්කාන්ත දර්ශනයකි. ශ්‍රී පාද පද්මය පිහිටි සමනල කඳු මුදුන නිල්වන් අහසේ ගෑවී නොගෑවී නැගී සිටින අයුරුත්  වරෙක සුදුවන් වළාකුලකින් වැසෙමින්ද තවත් වරෙක පැහැදිලි දසුන් මවමින්ද මතුවන ශ්‍රී පාද කඳු මුදුන ඇසට රසඳුනක්ම  ගෙන දෙන්නේය.
හැරමිටිපාන අම්බලම මිදු‍ලේ සිටිමින් ශ්‍රී පාදය දෙස ටික වේලාවක් ඇසිපිය නොහෙලා බලා සිටි පියසේන අයියා දොහොත් මුදුන්  දී ඒ දෙසට වැඳ නමස්කාර කළේය. දැන් හේවිසි හඬ ඇසෙන්නේ ශ්‍රී පාද උඩමළුව දෙසිනි. අවාර සමය බැවින් ශ්‍රී පාද උඩමළුවේ කිසිදු තේවාවක් හෝ වතාවත් සිදු නොවන බව පියසේන අයියා හොඳින් දනී. තවදුරටත් හේවිසි හඬ සොයා යාම නතර කර දැමූ ඔහු ආපසු එන්නට හැරුනේ අවාර සමයේදී සමනල අඩවියේදී අත් විඳීමට ලැබුණු තවත් අසිරිමත් අත්දැකීමක මිහිර විඳ ගනිමිනි.
වාර්ෂික ශ්‍රී පාද වන්දනා සමය උඳුවප් පුන් ‍පොහෝ දින සිට එළැඹෙන වසරේ වෙසක් පුන් ‍පොහෝ දින දක්වා පුරා හය මාසයක කාලයක් තිස්සේ පවතින අතර එම කාලපරාසය  “ශ්‍රී පාද වන්දනා වාරය ලෙස හැඳින්වේ. එසේම වසරේ ඉතිරි හය මසක කාලය හැඳින්වෙන්නේ “අවාරය” ලෙසිනි. මේ අවාර කාලය සෑම වසරකම වෙසක් පුන් ‍පොහෝ දින සිට උඳුවප් පුන් ‍පොහෝ දින දක්වා පවතී.
 ශ්‍රී පාද උඩමළුවේ තැන්පත් කර තිබෙන සධාතුක කරඬුව, සුමන සමන් දෙවිඳුන්ගේ හඳුන් මුවා ප්‍රතිමාව ඇතුළු පූජා භාණ්ඩ වෙසක් පුන් ‍පොහොය ගෙවී යාමත් සමගම ශ්‍රී  පාදස්ථානයේ සිට පහළට වැඩම කරවීම සිදු කෙරේ. ශ්‍රී පාද වන්දනා සමය අවසන් වීමත් “අවාරය” සමය ආරම්භ වීමත් සනිටුහන් වන්නේද ඒ සමගමය. සමන් දේව ප්‍රතිමාව ඇතුළු පූජා භාණ්ඩ පහළට වැඩම කරවීමත් සමග ශ්‍රී පාද පද්මය සහිත කුටියේ දොරගුළු දමා වසා දැමෙන අතර පූජනීය පර්වතය වටා ඇති උඩමළුවට පිවිසෙන පිවිසම් දොරටුද ඉබි යතුරු දමා වසා දමන්නේ ශ්‍රී පාද කාර්ය මණ්ඩලය විසිනි. වන්දනා වාරය නිමාවත් සමගම උඩමළුවේ විදුලි පහන් නිවා දැමීමත් අමතර ජල හා විදුලිය සැපයුම් විසන්ධි කිරීමත් සිදුවේ.
පුරා හය මාසයක කාලයක් තිස්සේ දිවා රාත්‍රී්‍ර දෙකෙහිම දහස් ගණනින් ජනතාව ගැවසුණුු ශ්‍රී පාද උඩමළුව ඉන්පසු පාළුවට යන අතර පහත මලුවේ ඉතිරි වන්නේ ශ්‍රී පාදස්ථානයේ දේපළවල ආරක්ෂාවට පත් කර සිටින මුරකරුවන් දෙදෙනා පමණි.
ශ්‍රී පාදස්ථානය වෙත ගමන් ගන්නා ප්‍රධාන මාර්ග දෙපස ඉදිකර තිබෙන ආපන ශාලා වෙළෙඳසල් හා නවාතැන් පහසුකම් සහිත හෝටල්ද වන්දනා වාරය නිමාවීමට සති කිහිපයකට පෙර දීම වසා දැමීම ඒවායේ හිමිකරුවන්ගේ සිරිතය. ජල විදුලිය විසන්ධි කිරීමටත් වඩා වන්දනාකරුවන්ගේ නොපැමිණීම ඊට හේතුව වී තිබේ.
සිරිපා අවාර සමය එළඹෙත්ම සමනල අඩවිය ජන ශුන්‍ය කලාපයක් බවට පත් වුවද මේ කාලය තුළ තවත් පිරිසක් ශ්‍රී පාද පද්මය වැඳ පුදා ගැනීමට පැමිණෙන බවට සමන් දෙයියන්ගේ අඩවියේ ජනතාව තුළ පවතින්නේ දැඩි විශ්වාසයකි. ශ්‍රී පාද අඩවියට අධිගෘහිත සුමන සමන් දෙවියන් ප්‍රධාන සම්‍යයක් දෘෂ්ටික දෙවියන් ශ්‍රී පාද පද්මය වැඳ පුදා ගැනීමට සහපිරිවරින්ම පැමිණෙන්නේ අවාර සමයේදී බව ජනතාව විශ්වාස කරති. මේ දෙවියන්ගේ පැමිණීම අදෘෂ්‍යමානව සිදුවුවද ඒ පිළිබඳව විශ්වාසය තහවුරු කෙරෙන සිද්ධීන් හා අත්දැකීම් සමන් දෙවි අඩවියේ ජනතාව තුළ අපමණ තිබේ.
සිරිපා වන්දනා වාරය නිමාවට පත් වීමත් සමගම ධාරාණිපාත මහවැසි ඇදහැලී සිරිපා මලුව හා මංමාවත් සති ගණනාවක් තිස්සේ සේදී පවිත්‍ර වන්නේ මිනිසුන්ගේ පහසින් අපවිත්‍රව ඇති කිලි, කුණු සේදී යාමට බව පැවැසේ. ඉන්පසු දෙවියන්ගේ පැමිණීමට සුදුසු වටපිටාවක් සොබාදහම විසින්ම නිර්මාණය කර දෙන බවද ජනතාව විශ්වාස කරති.
අවාර සමය උදාවත්ම සිරිපා අඩවියේ සොබාවික සංසිද්ධීන් හා කාලගුණ තත්ත්වයන්වලද විශාල වෙනස්කම් රැසක් සිදුවේ. නිරන්තරයෙන්ම පවතින ධාරාණිපාත වර්ෂාව, කුණාටු සහිත තත්ත්වයන්, අධික මීදුම සහිත සීතල, අකුණු ගැසීම් හා දැඩි සුළං තත්ත්වයන් මේ පාරිසරික විපර්යාසයන් අතර ප්‍රධානය. මේ සමයේ සමනල අඩවියට ඇද හැලෙන ධාරාණිපාත වැසි නිසා සියලුම ගමන් මාර්ග දොළ පාරවල් බවට පත් වන්නේ ඉබේටමය.
වර්ෂය පුරා හය මසක කාලයක් බැතිමතුන්ට ඉඩදී වෙනත් ඉසව්කරා ගොස් සිටි අපා, දෙපා, සිවුපා සතුන් සියලු දෙනාමත් තම නිජ භූමිය කරා නැවත පැමිණෙන්නේද මේ අවාර සමය උදාවෙත්මය. සුමන සමන් දෙවිඳුන්ගේ වාහනය සේ සැලකෙන ඇලි ඇතා තම පිරිවරද සමගින් පැමිණ සම්බුදු සිරිපා වන්දනය කරන බවද තවත් විශ්වාසයකි. මේ කාලය තුළ වෙනත් අවශ්‍යතා සඳහා සමනල අඩවියට යන එන බොහෝ දෙනකුට ඇහැල කණුව නැමැති ස්ථානය දක්වාම අලි ඇතුන්ගේ වසුරු වැටී තිබෙන අයුරු දැකගත හැකි වේ. “සමන් දෙයියන්ගේ සුදු ඇතා පද්මේ වඳින්න එන්නේ මේ කාලෙට යැයි ගැමියන් මහත් ගෞරවයෙන් පවසන අතරේ සුදු පැහැයට සමාන අළු පැහැයෙන් යුත් ඇතෙකු සමනල අඩවියේ සිටින බව ශ්‍රී පාද වනජීවී නිලධාරීන්ද වරෙක ඡායාරූප සහිතව තහවුරු කර තිබුණි. 
කුමන හේතුවක් නිසාවත් අවාරය සමයේ සිරිපා අඩවියට යාමට අපේ පැරැන්නන් කැමැත්තක් නොදැක්වූහ. ඊට බලපෑ හේතු රාශියකි. වර්ෂාව, අධික සීතල, අකුණු සර, ආදියටත් වඩා ඔවුන් මෙහිදී බිය වූයේ අදෘෂ්‍යමාන බලපෑම්වලටය. හදිසියේ හෝ අවාරයේදී සිරිපා අඩවියට ගිය අයෙක් ඇත්නම් ඔහුට නොයෙක් අඩ්කෝඩවලට මුහුණ පෑමට සිදුවන බවත්, අලි, කොටි, වගවලසුන්ට හෝ ගොදුරක් වන බවත් සමනල අඩවියේ ජනතාව අත්දැකීමෙන් දනිති.
කරුණු එසේ වුවද අපේ රට සුදු ජාතිකයන් පාලනය කරන අවධියේ පටන් විදේශිකයන් රැසක්ම අවාරයේදී සමනල කන්ද තරණය කර තිබේ. එපමණක් නොව ඔවුන් ඒ ගමන්වලදී මුහුණදුන් අත්දැකීම් පිළිබඳවත් අසිරිමත් සිදුවීම්පිළිබඳවත් දින සටහන්ද තබා ඇත. හුදෙක් පරිසරය පිළිබඳව ගවේෂණය කිරීමේ අරමුණින් හා කඳු තරණය කිරීමේ අරමුණින් සිරිපා කන්ද තරණය කර ඇති මේ විදේශිකයින්ගෙන් ඇතැම් අයද අදහාගත නොහැකි සිදුවීම් සමනල අඩවියේ සිදුවන බවට තැබූ සටහන් ද ඒ අතර වේ.
රත්නපුර දිසාව පාලනය කළ සුදු ඒජන්තවරයකු වූ හර්බට් වේස් (1887) මහතා මෙන්ම බ්‍රිතාන්‍ය ජාතික ආර්.එන්.තේන් R.N.Thaine, ආර්.බි.හේලිස් R.B.Helis යන උප ඒජන්තවරුන්ද එසේ අවාර සමයේ සිරිපා කන්ද තරණය කෙරුවෝ වෙති. අදින් වසර 143කට පෙර අවාර සමයේ සමන්ගිර තරණය කළ එච්.එස්.ඕ.රසල් (H.S.O.Rasal) මහතා ශ්‍රී පාද උඩමළුවේදී තමන් මුහුණ දුන් අත්දැකීමක් සිය දින‍පොතේ සටහන් කර තිබේ. ඔහු සිරිපා මලුවට පිවිසෙන අවස්ථාවේ සුදුවතින් සැරසුණු කිහිප දෙනකුම පූජනීය පර්වතය දෙසට වැඳගෙන සිටි බවත් නිමේෂයකින්ම ඔවුන් නොපෙනී ගිය බවත් එම සටහනින් කියැවේ.
රත්නපුර, මාපලානේ පදිංචි වඩුමානගේ ඩේවිඩ් මහතා වසර ගණනාවක් තිස්සේ අවාර සමයේ ශ්‍රී පාද උඩමළුවේ මුරකරුවෙකු ලෙස සේවය කළ අයෙකි. දැනට වයෝවෘද්ධ තත්ත්වයේ පසුවන ඔහු සතුව ඇති අත්දැකීම් රාශියකි.
අවාර කාලයට පුදුම විදියට උඩමුළුවේ සත්තු බෝ වෙනවා. දහස් ගණනක් මීයෝ බෝවෙනවා. ඒ වගේම පණුවෝ, මැස්සෝ, කැර‍පොත්තෝ වගේ කෘමි සත්තු දසදහස් ගණනින් එනවා. හරියට කූඩුවක ඉඳල එළියට දැම්ම වගේ. ඒ වගේම බතක් මාළුවක් ඉව්වාම ළිපේ තියෙද්දීම කන්න ඕනෑ. බිමට බාල කන්න බැහැ. බත් හැලියේ පණුවෝ ගහනවා. උඩමළුවේ මිනිස් පුළුටක්වත් නැතිව තියෙද්දී හඳුන් කූරු පත්තු කරපු සුවඳ එනවා, සාධුකාර දෙන, ගාථා කියන හඬ ඇසෙනවා. ඒ වෙලාවට අපි දොරක් ජනේලයක්වත් අරින්නේ නැහැ. සමහර දවසට උදේ බලපුවහම පද්මේ තියෙන තැන පහළ මලුවේ දුර්ලභ ගණයේ කඩුපුල්, දෝතලු වගේ මල් පූජා කරල තියෙනවා පේනවා. නමුත් ආපු කෙනෙක් ඇස් දෙකට දකින්න නැහැ” ඩේවිඩ් මහතා පවසන්නේ කුතුහලය මුසු වූ හැඟීමකිනි.
අතීතයේ අපේ මුතුන් මිත්තන් අවාර සමයේ සිරිපා කරුණා කිරීම කිසිසේත්ම සිදු නොකළද වර්තමානය වන විට අවාරයේ සමන්ගිර තරණය කිරීමට 
පෙළඹෙන පිරිස් බොහෝය. ඒ අතර විදේශිකයින් මෙන්ම ස්වදේශිකයින්ද සිටිනු පෙනේ. “අවාරයේ සිදුවීම් පිළිබඳව ශ්‍රී පාදස්ථානාධිපති හා පැල්මඩුල්ල රජමහා විහාරාධිපති පූජ්‍ය බෙන්ගමුවේ ධම්මදින්න නාහිමියෝ දැක්වූ අදහස් මෙසේය. “වෙසක් ‍පොහොයෙන් පස්සේ සධාතුක කරඬුව, සමන් දේව ප්‍රතිමාව උඩමලුවෙන් පහළට වැඩමවලා මලුව වහනවා. ඉන්පසු කිසිම තේවා කටයුත්තක්, පුද පූජාවක් සිදුකරන්නේ නැහැ. හැබැයි සෑම පසළොස්වක ‍පොහෝ දිනකම පහන් දල්වා ආගමික වතාවත් සිදුකරනවා. ඒ හැර වෙන කිසිදෙයක් සිදුවන්නේ නැහැ. අවාර සමය තුළදී ගල්‍පොත්තාවෙල ශ්‍රී පාද විහාරයේදී මේ පූජා වස්තූන්වලට පුද පූජා පවත්වනවා. බැතිමතුන්ට භාර හාර වීමට ඉඩකඩ සලසා තිබෙනවා. තවුස්දම් රකින, බවුන් වඩන පුද්ගලයින් සිරිපා අඩවියේ ඕනෑ තරම් ඉන්නවා. ඇතැම් අවස්ථාවල ඒ අය බොහෝ අසිරිමත් සිදුවීම් උඩමළුවේදී දැක තිබෙනවා. මිනිසුන් සිරිපා වන්දනාවේ යන කාලය වාරය නම් මිනිසුන් නොයන කාලය අවාරය වෙනවා. අපේ පැරණි මුතුන්මිත්තන්ට පරිසරය, සොබාදහම, කාලගුණය ගැන හොඳ අවබෝධයක් තිබුණා. ඒ නිසා ඔවුන් ස්වාභාවික විපත් අධික කාලය වන්දනාවට තෝරා ගත්තේ නැහැ. ඒ කාලය වන සතුන්ට නිදහසේ ඉන්න ඉඩදීලා ගහකොළවලට වැඩෙන්න ඉඩදීලා නිකන් හිටියා. අදටත් ඕනෑම කෙනකුට අවාරයේදී සිරිපා කරුණා කරන්න තහනමක් නැහැ. පරිසරය ගැන හදාරන, පර්යේෂණ කරන අය ඕනතරම් යනවා. හැබැයි සමහර අය පියවි සිහියවත් නැතිව පහළට ආපු අවස්ථා තියෙනවා. අන්තිමේදී ඒ අයවත් දන්නේ නැහැ ඒ අයට උනේ මොකක්ද කියලා. කොහොමත් ශ්‍රී පාද පද්මය සහිත සමනල අඩවියට අදෘෂ්‍යමාන බලවේගවල ඇල්ම බැල්ම රැකවරණය තියෙනවා. එවැනි අවස්ථා අපිට අත්විඳින්න ලැබුණු වාර අනන්තයි. ඒවා වචනයෙන් විස්තර කරන්න අමාරුයි. ජනතාව අතර තියෙන විශ්වාසය තමයි සැබෑ විශ්වාසය. පිහිට වන්නේත් ඒ අචල විශ්වාසයම පමණයි. 

බුද්ධික රත්න කුමාර

http://www.lakbima.lk/

Read More

තාත්තා කියනවා... මම දඟයිලු - පමුදිත

තාත්තා කියනවා... මම දඟයිලුපමුදිත

යාළුවෝ මට නළුවා කියනවා

ආචාර්ය සෝමරත්න දිසානායකගේ නවතම චිත්‍රපටය වූ සිරිපැරකුම් සාර්ථක ලෙස තිර ගත වන අතර ඔබ එකී චිත්‍රපටය බැලුවානම් එහි පැරකුම්බාගේ ළමා කාලය රඟන සිඟිති පුතු අමතක නැතිව ඇති. පසුගියදා ඒ පුතු සමඟ කතාබහක්‌ කරන්නට අපට අවස්‌ථාව ලැබුණා.


පුතාගේ සම්පූර්ණ නම කියන්න කෝ...?

මොකටද මගේ නම අහන්නේ

පත්තරේට ලියන්නනේ...?

ඇය මං ගැන පත්තරේට ලියන්නේ..?

දැන් පුතා නළුවෙක්‌නේ... ඒ නිසා පුතා ගැන මිනිස්‌සු දැන ගන්න කැමැතියි.. එතකොටනේ හොඳ?

මගේ යාළුවෝ ගැනත් ලියනවද?

ඔව්... අපි ලියමු...

මට යාළුවෝ ගොඩක්‌ ඉන්නවා.

කවුද ඒ යාළුවෝ..?

ඔක්‌කෝගේම නම් කියන්න බැහැ...

එහෙම කියපු පුංචි පුතා ටිකක්‌ ඈතට දුවලා ගියා.

තාම ඔයාගේ නම කිව්වේ නැහැනේ ඉතිං..?

මගේ නම තමයි ප්‍රමුදිත උදයකුමාර ... මේ තව නමක්‌ තියෙනවා. මධුෂ කියලා

පුතාගේ තාත්තාගේ නමත් කියන්නකෝ...?

අපේ තාත්තා අපේ ඉස්‌කෝලෙ උගන්නනවානේ..

හරි එහෙම නම් පුතාගේ ඉස්‌කෝලෙ නම කියන්නකෝ...?

නාරම්මල මයුරපාද කනිෂ්ඨ විද්‍යාලය.

ආපහු සැරයක්‌ පුංචි පුතා තාත්තා වටේ රවුමක්‌ කරකැවිලා ඇවිත් අපේ ළඟින් වාඩි වුණා.

තාත්තිගේ නමත් කියන්නකෝ...?

තාත්තා උදය කුමාර... හ්ම් අම්මිගේ නම කුමාරි

හරි එතකොට යාළුවෝ කවුද ?

මට ගැහැනු යාළුවොත් පිරිමි යාළුවොත් ඉන්නවා. අදීෂට අපි කියන්නේ අදියා කියලා.. එයාලා ට්‍රිප් එකක්‌ ගියා මම ගියේ නැහැ.

ඇයි පුතා ගියේ නැත්තේ...?

තාත්ති යන්න එපා කිව්වා මම දඟ නිසා.

ඔයා හුඟක්‌ දඟද..?

නැහැ ටිකක්‌ විතර...

ප්‍රමුදිත තවත් වටයක්‌ දිව්වා. උදැසනම කුරුණෑගල ඉඳලා ඇවිත් ටිකක්‌ මහන්සි බවත් අපට පෙනුණා.

හොඳ පුතා වගේ මෙතනින් ටිකක්‌ වාඩි වෙන්න කෝ.?

අපිට කියන්න පුතා කොහොමද සෝමරත්න මාමගේ චිත්‍රපයට එකතු වුණේ කියලා?

එදා ඉස්‌කෝලේ තිබුණේ නැහැ. උතුරු මැද පළාතේ ඡන්දයනේ.. ඉස්‌කෝලේ තිබ්බේ නැහැ එදා.... තාත්තා එක්‌ක ආවේ.. ළමයි ගොඩක්‌ හිටියා. මාවයි තරිංසායි, සෙනංගයි තෝරා ගත්තා කිව්වා.

පුතාගේ යාළුවෝ චිත්‍රපටය බලලා ද?

ඔව්... එයාලා සමහර අය බලලා. තව අය බලනවා කිව්වා. එයාල මට කියන්නේ නළුවා කියලා.. පුංචි පුතු තවත් තැනකට දුවලා ගියා.

මගේ ෆොටෝ ගන්න එපා.... මගේ යාළුවොත් හිටියානම් තමයි හොඳ නේද?

"පත්තරෙන් ඇවිත්ද මේ ෆොටෝ ගහන්නේ...."

ප්‍රමුදිත පුංචි පුතා තාලයට සිංදුවක්‌ කියන්න පටන් ගත්තා. ඒක නවත්තපු පුංචි දඟයා....

මේ ඉන්නෙ මගේ යාළුවෝ තරිංසයි සෙනංගයි එයාලගේත් ෆොටෝ ගන්නවද? අපෙන් ඇසුවා

ඔව්... අපි එයාලගෙත් ෆොටෝ ගන්නවා. පුතා වැඩියෙන්ම ආදරේ කාටද කියන්න.?

අම්මටයි තාත්තාටයි.. හ්ම් මගේ මල්ලියාටයි සෙනංගටයි තරිංසාටයි.. අපේ ඉස්‌කෝලේ යාළුවෝ තරහාවෙයිද දන්නේ නැහැ. මම එයාලටත් ආදරෙයි කියල ලියනවද? මිනෝලි අකිලා එයාලත් මගේ යාළුවෝනේ.

හරි අපි එහෙම ලිsයන්නම්කෝ පුතා කිව්වා කියලා.

මම නෙවෙයි දඟ... මගේ මල්ලියා... මම එයාට ගහනවා.

පව්නේ මල්ලී...ඔයාට ගොඩක්‌ ආදරෙයිලු නේද ? ඇයි එයාට ගහන්නේ..?

එයා මගේ සෙල්ලම් බඩු ගන්නවනේ ඒකයි. එයා මගේ කොණ්‌ඩෙනුත් අදිනවා එතකොට මට රිදෙනවා. ඒ වුණාට ආයෙ මම යාළු වෙනවා. එයත් එක්‌ක... අංකල් දන්නවද එයාගේ නම මොකක්‌ද කියලා.

නැහැනේ... පුතා ඒ ගැන මට කිව්වේ නැහැනේ?

මගේ මල්ලියගේ නම යෙසිත උදය කුමාර

පුතා ටෙලි නාට්‍ය බලනවද?

අපොයි නැහැ.... මම බලන්නේ ප්‍රවෘත්ති... අටපට්‌ටම විතරයි.

ඇයි ඒවා බලන්නේ...?

තාත්තා කියනවා ඒවායේ ඉගෙන ගන්න දේවල් තියෙනවා කියලා. ඇමරිකාවේ ඒවා එහෙමත් පෙන්නවනේ.

ආයෙ රඟපාන්න පුතාට කතා කළේ නැද්ද ?

සෝමරත්න මාමානම් කතා කළේ නැහැ.. එයාටත් මම ආදරෙයි. එයා කිව්වා මම හොඳට රඟපානවා ලස්‌සනයි කියලා.. මේ මට දැන් හරි මහන්සියි. ගෙදර යන්නත් පරක්‌කු වෙනවා. මගේ මල්ලියා බලන් ඇති.

ඉතිං පුංචි දඟයාත් එක්‌ක කළ කතාබහ අපිට නවත්තන් වුණේ එයාට මහන්සි නිසාත් ආපහු නාරම්මලට යන්න ඕනත් නිසයි. ප්‍රමුදිත උදය කුමාරගේ රංගන දිවියට අපි සුබ පතමු.
සුගත් ශාන්ත මොරගහකුඹුර
ඡායාරූප - සමන් අබේසිරිවර්ධන

http://www.divaina.com/2013/06/30/cineart04.html

Read More

''මොනවටද පුතා මේ පරණ බෙලෙක් පිඟානයි, ටින් එකයි හෝදලා තිබ්බේ?''

දරුවන්ගේ නුවණ

එක් කාලෙක මහලු මිනිහෙක් වාසය කළා. ඔහු කොච්චර මහලු ද කියතොත් ඔහුගේ ඇස් පේන්නේ නැහැ. අත පය වලංගු නැහැ. කෑම කන කොට අත වෙව්ලන නිසා කෑම බීම හැම තැනම දමනවා. ඇස් පේන්නේ නැති නිසා වැසිකිළියටවත් යන්න අමාරුයි. මහල්ලාගෙ පුතයි ලේලියි මහලු පියාට නියම විදිහට ඇප උපස්ථාන කළේ නැහැ. මහලු පියා නිදා ගත්තෙ ගෙයි මුල්ලෙ පැදුරකයි. ඇඳුම් සෝදා දුන්නෙ නැහැ. නාවලා පිරිසිදු කළේ නැහැ. මේ විදිහට මහල්ලා බොහොම දුක් වින්දා.

දවසක් කෑම කන අතර අත වෙව්ලන නිසා පිඟාන බිම වැටිල බිඳුණා. වතුර බොන කෝප්පයත් බිඳුණා. පුතයි ලේලියි පියාට හොඳටම බැණලා බෙලෙක් පිඟානකුයි වතුර බොන්න ටින් එකකුයි ගෙනත් දුන්නා. මහලු පියා ශෝකයෙන් ඇඩුවා මිස වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනෙ නැහැ.
...
මහල්ලාට පොඩි මුණුපුරෙක් හිටියා. දවසක් ඒ පොඩි දරුවා කුණුගොඩක තිබුණු පරණ බෙලෙක් පිඟානකුයි ටින් එකකුයි හොයා ගෙන හොඳට හෝදලා ගෙදර ගෙනත් තිබ්බා.

''මොනවටද පුතා මේ පරණ බෙලෙක් පිඟානයි, ටින් එකයි හෝදලා තිබ්බේ?'' කියා අම්මයි තාත්තයි ඇහැවුවා.

''මම ලොකු මිනිහෙක් වෙලා කසාද බැන්ඳට පස්සෙ තාත්තා නාකි මිනිහෙක් වෙනවා. එතකොට තාත්තට කන්න බොන්න දෙන්න මම දැන්ම ඉඳලා පිඟානකුයි, ටින් එකකුයි සූදානම් කරල තියනවා.'' කියා දරුවා කිවුවා. තාත්තගෙයි අම්මගෙයි ඇස්වල කඳුළු පිරුණා. ඔවුන් ඉක්මනට තාත්තව නාවලා, පිරිසිදු ඇඳුම් අන්ඳවලා, නිදාගන්න හොඳ ඇඳක් දීලා පියා මිය යන තෙක්ම හොඳට ඇප උපස්ථාන කළා.

Leo Tolstoy | ලියෝ තෝල්ස්තෝයි
පරිවර්තනය - Cyril C. Perera | සිරිල් සී. පෙරේරා

source - Rukshila Wettamuni

Read More

වැඩ බැරිදාස | වට මේස කතා

වැඩ බැරිදාස | වට මේස කතා

වැඩ බැරි දාස ඉක්මනට ඇඳගෙන කිටි කිටි ගාන ලී පඩි පෙළ දිගේ උඩ තට්ටුවට ආවා. පළමුවන තට්ටුවේ ඇති කාමරයට වඩා දෙවන තට්ටුවේ කාමරය තරමක් පොඩියි, නමුත් සැප පහසුයි. අඩ කවාකාර ජනේල දෙකට ලස්සන තිර එල්ලා තිබුණා. ඒවා මහ පාරට මූණලා පිහිටා ඇත. ජනේල දෙකට මැදින් සඳලු තලයට යන දොරකි. කාමරය මැද මේසය උඩ නොයෙක් වර්ග වලට අයත් කෑම ඇත. පිඟන් කුඩා බේසම්, දීසි වල ජෑම්, විස්කෝත්තු, කේක්, පාන් වලලු, මස් පාන්, මාළු පාන් ආදිය තිබේ. පැංචියෝ වැඩ බැරි දාසට හොඳට කෑම දීමට සිතා ගත්තා. මේ තරම් ගොඩක් රසැති කෑම දුටුවාම වැඩ බැරි දාසගේ ඇස් ඉබේටම නැටවෙන්නට වුණා.

රිබන් පටියෙන් කොණ්ඩය බැඳලා ඉන්න පැංචි සහ කොණ්ඩය ගොතා සිටි පැංචි තේ වත් කිරීමට පටන් ගත්තා. කෙස් කැරළි සහිත පැංචි ඇපල් ජෑම් බඳුනක් අල්මාරියෙන් එළියට ගත්තා.

නිල්මිණි වැඩ බැරි දාසට අනික් ළමයින්ව හඳුන්වා දුන්නා. කොණ්ඩය ගොතලා ඉන්න ළමයා ගේ නම ලේන පැංචි, රිබන් පටියෙන් කොන්ඩය බැඳලා ඉන්න ළමයාගේ නම හා පැංචි. කෙස් කැරළි සහිත ළමයා ගේ නම සමනොළ පැංචි. වැඩ බැරි දාසට ඕන වෙලා තිබුණේ ඉක්මණට මෙසයට වාඩිවෙලා කෑම වල රස බැලීමට. නමුත් ඒ වෙලාවේදි දොර ඇරගෙන කාමරේට තවත් ගෑණු ළමයි හතර දෙනෙක් ඇතුළු වුණා. නිල්මිණි ඒ ළමයින්වත් ඔහුට හඳුන්වා දුන්නා.

"මේ අපේ අසල් වැසි ළමයින්. කුරුළු පැංචි, ලතා, සඳවති, දමයන්ති."

"ඔයා මෙහෙ ආවේ ගුවනේ පාවුනු බැලුමෙන් නේද?" කළු හිසකේ ඇති කුරුළු පැංචි ඇහුවා.

"ඔව්, ගුවන් බැලුමෙන් තමයි" ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ බොහොම වැදගත් තාලෙට.

"බැලුමක නැගලා ගුවනේ පාවෙන එක බොහොම අනතුරු දායකයි නේද" තරබාරු දමයන්ති ඇහුවා.

"අපොයි ඔවු, බොහොම අනතුරුදායකයි! නැහැ, කොහොමටත් අනතුරක් නැහැ" මුලදී කී දේ වෙනස් කරලා වැඩ බැරි දාස කීවා.

"ඔය ළමයා බොහොම නිර්බීතයි. මම නම් කොහොමටවත් ගුවන් බැලුමකින් යන්නේ නැහැ." එසේ කීවේ ලතා.

"ඔයා ආවේ කොහෙ ඉඳලද" සඳවතී ඇහුවා"

"කුසුම් පුරයේ ඉඳලා"

"ඒ පුරය තියෙන්නේ කොහේද"

"එහේ" යයි කියමින් වැඩ බැරි දාස අත වැනුවේ අස්ථිර ලෙසින්. " කැකිරි ගංගාව ලඟ."

"අපි නම් එහෙම ගංගාවක් ගැන අහලාවත් නැහැ. බොහෝම ඈත වෙන්නට ඕන." කුරුලු පැංචි කීවා.

"ඔවු. බොහෝම ඈත." වැඩ බැරිදාස ඇගේ කිම අනුමත කලා.

"ඉතින් මේසයට වාඩි වෙන්න. නැතිනම් තේ නිවිලා යාවි." නිල්මිණි අමුත්තන්ට ආරාධනය කළා.

වැඩිය පෙරැත්ත කරන තුරු වැඩ බැරි දාස බලා හිටියේ නැහැ. ඔහු වහාම මේසයට වාඩීවී, මස් පාන්, මාළු පාන්, කේක් ආදිය කට පුරා ඔබා ගත්තා. ගෑණු ළමයි වැඩිය කෑමට ඉදිරිපත් වුනේ නෑ. ඒ ගොල්ලන්ට ගුවනේ පාවී ආපු බැලුම ගැන දැන ගැනීමට ලොකු ආශාවක් ඇති වුනා. මඳ වෙලාවක් බලා ඉඳලා සමනොළ පැංචි මෙහෙම ඇසුවා.

"ගුවනේ පාවෙන බැළුමකින් පියාසර කිරීම කාගේ වැඩක්ද?"

"ඒක මගේ වැඩක්" වැඩ බැරිදාස එහෙම කියන ගමන් ලොකු කේක් කෑල්ලක් ඉක්මනට කන්නට පටන් ගත්තා.

"ඔබ මොනවා කියනවද! හැබෑටම ඒක ඔබගේ වැඩක් ද?" හැම පැත්තෙන්ම ඔහුගෙන් අසන්නට පටන් ගත්තා.

"මම දිවුරා කියනවා, ඒක මගේ වැඩක් කියලා. නැතිනම් මට මෙතැනින් නැගිටින්න ලැබෙන්නේ නෑ." එහෙම කියලා වැඩ බැරි දාස තවත් මස් පාන් හෙඩියක් අරගෙන කටේ ඔබා ගත්තා.

" අනේ එහෙනම් කරුණාකරලා ඒ ගැන අපට විස්තර කරන්න" දමයන්තී ඉල්ලා හිටියා.

"ඒ ගැන මොනවා කියන්නද..." වැඩ බැරි දාස දෑත් වනලා කතා කළා. " අපේ කොල්ලෝ කට්ටිය බොහොම කල සිට මගෙන් ඉල්ලා හිටියා මොනවා හරි හොඳ දෙයක් කල්පනා කරන්නැයි කියලා. මම ඒගොල්ලන්ට මෙහෙම කීවා: ' සෝයුරනි, මට බැහැ කියලා. නුඹලාම කල්පනා කරලා කරන දෙයක් කරපල්ලා " කීවා. ඒ ගොල්ල මට උත්තර දුන්නා: "අපිට එච්චර මොළේ නැහැ. ඔයා තමයි අපිට ඉන්න ඉතාම හොඳ නුවණක්කාරයා. ඉතින් ඔයා කල්පනා කරන්න! ඔයාට එය ලෙහෙසි වැඩක්. ' ' හොඳයි. ඉතින් නුඹලා ගේ කැමැත්ත අනුව මම අලුත් යමක් කල්පනා කරන්නම්, ' කියලා මම කීවා. ඉතින් ඒ වගේ මම කල්පනා කලා."

වැඩ බැරි දාස ලොකු කල්පනාකාරී ගතියක් මවා ගෙන මස් පාන් ගෙඩියක් හපන්නට පටන් ගත්තා. අනෙක් ගෑණු ළමයි ඔහු දිහා නො ඉවසිල්ලෙන් බලා ගෙන ඉන්නවා. වැඩ බැරි දාස තවත් කේක් කෑල්ලක් කෑමට ඉදිරිපත් වන විට, නිහඬතාවය බිඳලා ලේන් පැංචි මෙහෙම මතක් කළා:

"ඔයා කල්පනා කරපු දේ ගැන නොකියා ඉන්නවා."

"ඔවු!" යැයි වැඩ බැරි දාස කීවේ කේක් කෑල්ලෙන් මේසයට තට්ටු කරමින්.

"ඉතින් මම දවස් තුනක් සහ රෑ තුනක් නොකඩවා කල්පනා කලා. ඉතින් මොනවාද? හොඳ වැඩක් මට කල්පනා වුනා. ඔන්න සෝයුරනි ගුවනේ පාවෙන බැලුමක් හදනවා. කියාපු විදියටම බැලුමක් හැදුවා. අපේ කවි කුසුම් මා ගැන කවි හැදුවා. අපට ඉන්නවා කවියෙක්. ' වැඩ බැරි දාස බැලුමක් හැදුවා. ' නැහැ එහෙම නෙවෙයි ' හැදුවා බැලුමක් වැඩ බැරි දාස." නැහැ. එහෙමත් නොවේ. මෙන්න මෙහෙම ' බැලුමක් හැදුවේ වැඩ බැරි දාසය' ය. අපොයි දැන් මට මතක නැහැ. මා ගැන බොහොම කවි හදලා තියෙනවා. ඉතින් මට ඒවා සියල්ල මතක් කරගන්නට බැහැ."

ඔහු තවත් කෙක් කෑල්ලක් කන්නට පටන් ගත්තේය.

"ඉතින් ඔය ළමයි ඒ බැලුම හැදුවේ කොහොමද?" නිල්මිනි ඇසුවා.

"අපොයි ඒක මහා ලොකු වැඩක්. අපේ කොල්ලෝ උදේ රෑ නොබලා දිගටම වැඩ කළා. සමහරු රබර් කිරි ගෑවා. සමහරු පොම්පයෙන් හුළං පිරෙවුවා. මම නිකම් ඔවුන් වටේට ගිහින් සිවුරු හඬ ලෑවා....... එහෙම හඬ ලෑවා නොවේ. කළ යුතු වැඩ අපේ කොල්ලන්ට කියා දුන්නා. මම නැතුව උන්ට කිසිම වැඩක් තේරුම් ගන්ට බැහැ. හැම දෙනාටම තේරුම් කරලා දෙන්නට ඕන. කරන හැටි පෙන්වන්නට ඕන. මේ වැඩේ බොහොම වගකීම් සහිතයි. කොයි වෙලේ පුපුරා යාවිද දන්නේ නැහැ. මට ඉන්නවා බොහොම දක්ෂ අත් උදවු කාරයින් දෙදෙනෙක්. ඉස්කුරුප්පු බාස් සහ මුරිච්චි පැංචා. වැඩට දක්ෂ වුණාට කල්පනා කිරීමේ ශක්තිය දුර්වලයි. ඒගොල්ලන්ට තෙරුම් කරලා පෙන්වන්නට ඕන. කල්දේරම සාදන හැටි මම ඒ ගොල්ලන්ට පෙන්නලා දුන්නා. ඉතින් වැඩ බොහොම ජයට කෙරුනා. වතුර නටනවා, ගුඩු ගුඩු ගානවා, වාශ්ප පිට වෙනවා, හරිම ජර මරයක් තමයි."

ගෑනු ළමයින් වැඩ බැරිදාස ගේ පල් හෑල්ල හුස්ම නොගෙන අහගෙන ඉන්නවා.

"ඉතින් ඊට පස්සේ? ඊට පස්සේ මොකද වුණේ?" ගෑනු ලමයි සියළු දෙනාම එකවර ඇහුවා.

"ඔන්න ඉතින් අපි ගුවන් ගතවෙන දිනය පැමිණියා. කුරු මිට්ටෝ, මිටි පැංචෝ, වාමනයෝ දහස් ගණනක් එකතු ව්ලා. සමහරු කියනවා බැලුම ගුවනේ පාවෙයි කියලා. තවත් සමහරු කියනවා එහෙම වෙන්නේ නෑ කියලා. මේ දෙගොල්ල තර්ක කරලා අන්තිමට පොර කා ගන්න පටන් ගත්තා. ගුවනේ පාවෙන්නේ නැහැ කියන අය ගුවනේ පාවෙනවා කියන අයට ගුටි අනිනවා. නැහැ, එහෙම නොවෙයි, ඒකේ අනිත් පැත්ත... ඔවු කියන අය නැහැ කියන එවුන්ට ගහනවා, නැහැ කියන අය ඔවු කියන එවුන්ට ගහනවා. උන් එක එකා පොර කා ගන්නට වුනා.

"ඉතින් ඒ ගුටි ඇන ගැනීම පැත්තකට තියලා අපට බැලුම ගැන කියන්න." නිල්මිණි ඉල්ලා හිටියා.

"හොඳයි" වැඩ බැරිදාස එකඟ වෙලා මෙහෙම කියනවා: "උන් පොර කා ගත්තා. මම බැලුමට ලොකු කූඩය සවි කරලා ඔවුන් ඉදිරියේ කතාවක් කළා. 'යෝයුරනි, අපි ගුවන් ගත වෙනවා. නුඹලාට ආයුබෝවන්! ' ඉතින් අපි ගුවන් ගත වුනා. උඩ ගිහිල්ලා බිම බැලුවා. මහ පොළව අපිට පෙනුනේ මෙන්න මේ පුංචි කේක් කෑල්ල වගේ."

"අපොයි, ඒක වෙන්නට බැරි දෙයක්!" ගෑනු ළමයි ටික එක වර කිවුවා.

" මම බොරු කියනවා නම්, පොළව පලාගෙන මාව යට යාවි." වැඩ බැරි දාස දිවුරන්නට පටන් ගත්තා.

"එයාට බාදා කරන්නට එපා. එයා බොරු කියන්නේ නැහැ." එහෙම කීවේ නිල්මිණි.

"ඔවු, ඇත්තටම, මට බොරු කීමට බාදා කරන්නට එපා, නැහැ එහෙම නොවෙයි, මට ඇත්ත කීමට බාදා කරන්න එපා."

"දිගටම කතාව කියන්න, කතාව කියන්න!"

"එහෙනම් අහගනිල්ලා. අපි ඉහලට නැංගා. ඕන් හිටි හැටියේම ඉහළ නැගීම නැවතුනා. දැන් වළාකුළු අපට උඩින් තියෙනවා. ඉතින් මොනවා කරන්නද? මම අතට ගත්තා පොරව. වළාකුළ කපලා සිදුරක් හදා ගත්තා. ඒ පාර අපේ බැලුම තවත් ඉහළ නැංගා. ඔන්න හිටි හැටියෙම අපේ දෙපා උඩ ගිහිලා. අහස බිම, මහ පොළව උඩ."

"ඒ කොහොමද?" ගෑනු ළමයි පුදුම වුනා.

"සොබා දහමේ නියමය. වළාකුළු වලට වඩා ඉහළ නැංගාම දෙපා උඩ, හිස බිම දමාගෙන තමයි ඉගිලෙන්නේ. තවත් ඉහළට නැංගා. ශීතාංක දහසකුත් දශම එකයි. බැලුම හීතල වෙලා, බිම වැටෙන්නට වුනා. මම හැබෑ කපටියා. කූඩයේ තිබ්බ වැලි කොට්ට පහළට වීසි කරන්න කියලා මම අණ කළා. ඔන්න ඉතින් තිබිච්ච වැලි කොට්ට සේරම වීසි කළා. වෙනත් කොට්ට ඉතිරි වෙලා නැහැ. ඉතින් මොනවා කරන්නද? අපේ නඩේ හිටියා කොල්ලෙක්. එයාගේ නම දක්සපාල. නමුත් එයා බිය ගුල්ලා. බැලුම වැටෙනවා දැකලා එයා අඬන්නට පටන් ගත්තා. ඉන් පසු එයා පැරචුට් එකෙන් බිමට පැනලා ගෙදර ගියා. ඒ පාර බැලුම හෑල්ලු වෙලා තවත් උඩ යන්නට පටන් ගත්තා. ටික වෙලාවකට පස්සේ ආපහු බැලුම පහතට වැටෙන්නට වුනා. බැලුමේ පහල තිබුණු වේවැල් කූඩය මහපොළවට හැප්පුණු හැටියේ මම එයින් එළියට පැන්නා. එවිට මගේ ඔළු ගෙඩිය පොළවට හැප්පුනා!...."

කතාව කියන ගමන් කූඩය පොලවට හැප්පුනු සැටි අතින් පෙන්වීමට මෙන් වැඩ බැරි දාස මේසයට ගැහුවා. ඔහුගේ අත කේක් කෑල්ලකට වැදිලා පුංචි කේක් කෑලි හැම අතටම විසිරිලා ගියා.

ගෑනු ළමයි කොයිතරම් බය වුණාදැයි කීවොත් වාඩි වෙලා හිටිය පුටුවලින් බිම නොවැටුණා විතරයි.

"ඉතින් ඊට පස්සේ වුනේ මොනවාද?" බය ගතිය ඇරිලා ගිය පසු ළමයි ඇසුවා.

"ඉන්පසු වෙච්ච දේ මතක නෑ" වැඩ බැරි දාස කිවුවා.

නිහඬතාවයකි. ගෑනු ළමයි වැඩ බැරි දාස දෙස බැලුවේ පුදුමයෙන් විතරක් නොවේ. එක්තරා ගරු කිරීමක් ඇතිවය. වැඩ බැරි දාසව වීරයකු ලෙස ඔවුන් පිළිගත්තා.

නිල්මිණි මෙලෙස විතර කළා.

"ඔයාලාගේ ගුවන් බැලුම නිසා අපි බොහොම බය වුනා. අපි ඊයේ බැල්කනියට වෙලා තේ බොමින් හිටිය. මහ විශාල බැලුමක් අපේ ගෙට පාත් වෙලා, ගෙවැටට අමිණිලා පුපුරා ගියා. ඩෝං ගාලා ශබ්දයක් ඇහුණා! අපි වහාම දුවලා ගියාම ඉතුරු වෙලා තිබුණේ වේවැල් කූඩුව විතරයි."

"ඔය ළමයා මළා වගේ බිම වැටිලා උන්නා. අපට හරිම බය හිතුනා!" හා පැංචි කීවා.

"ඔයාගේ එක සපත්තුවක් කකෞළක, අනික් සපත්තුව වැටේ කනුවක් උඩ, ඔයාගේ තොප්පිය ගහේ අත්තක." එහෙම කීවේ ලේන පැංචි.

" ඔයාගේ කබායේ අත ඉරිලා. අපි එය හොයා ගත්තේ අද උදේ. අපිට සිද්ද වුනා ඉතා ඉක්මණට ඒ අත කබායට තියලා මහන්නට." සමනොල පැංචි විස්තර කළා.

"මම මේ ගෙදරට ආවේ කොහොමද?" වැඩ බැරි දාස ඇසුවා.

"ඔයාට සිහි නැතිවෙලා බිම වැටිලා උන්නා. ගෙවත්තේ රෑට ඔයාව තියන්න හොඳ නැති නිසා අපි ඔයාව ගෙදර ගෙනාවා." නිල්මිණි කිවුවා.

"අපොයි ඔයා මැරුණා වගේ හිටියා." ආයෙමත් එහෙම කිවුවේ හා පැංචි.

"නමුත් සූකිරි පැංචා කීවා ඔයාගේ ශරීර ශක්තිය බොහොම හොඳ නිසා ඔයාට සිහිය ලැබේ කියලා."

" මගේ ඇඟ ශක්තිමත්. ඔළු ගෙඩිය තවත් ශක්තිමත්" වැඩ බැරි දාස පුරසාරම් දොඩවන්නට වුනා. වෙනින් කොල්ලකු ගේ නම් ඔළු ගෙඩිය මෙලහකටත් හෙළ වෙලා ගිහිං."

"ඔයා කියන්නට හැදුවේ මොළයේ සෙලවීම ගැන නේද?"

"ඔවු, ඔවු, එය තමයි" වැඩ බැරි දාස පිළිගත්තා.

"බැලුමේ නැගලා ගුවන් ගත වුණේ ඔබ තනිව නොවෙයි කියලා කීවා නේද?" නිල්මිණි ඇසුවා.

"සත්තකින්ම තනිව නොවේ. අපේ කට්ටිය දහසය දෙනෙක් හිටියා. දක්සපාල නමැති බිය ගුල්ලා පැරචුට් කුඩයෙන් බිමට පැන්නා. අපි පහළොස් දෙනෙක් ඉතුරු වුනා."

"අනික් අයට මක් වුණාද?" කුරුළු පැංචි ඇසුවා.

" මම දන්නේ නැහැ. කූඩයේ මා හැර වෙන කවුරුවත් ඉතුරු වුනේ නැද්ද?" වැඩ බැරි දාස විමසුවා.

"කූඩයේ චිත්‍ර අඳින සායම් සහ පුංචි බෙහෙත් පෙට්ටියක් තිබුණා."

"සායම් චිත්‍ර අඳින වර්ණගේ. බෙහෙත් පුංචි දොස්තරට අයිතියි. වැඩ බැරිදාස විස්තර කළා.

මේ වෙලාවෙදි කාමරයේ දොර ඇරගෙන ආපු හිම කුමරී අලුත් ආරංචියක් කීවා:

"ඔය ගොල්ලෝ දන්නවද? අලුත්ම අලුත් ආරංචිය. තවත් බැලුමක් ඇවිත් බිමට හැප්පිලා. එහි කොල්ලන් දහ හතර දෙනෙක් ඉඳලා. ඒ ගොල්ල නගරයට එහා බැද්දේ ඉඳලා පේ කට්ටිය ඒ ගොල්ලන්ව රෝහලට ගෙනයාමට උදවු කරලා."

"ඒ ගොල්ල තුවාල ලබලද?" හා පැංචි විමසුවා.

" ඒක එතරම් දෙයක් නොවෙයි, අපේ මී පැණි කිවුවා ඒගොල්ලන්ව සනීප කරන්න පුළුවන් කියලා.

"සමහර විට ඒ ගොල්ල මගේ යාළුවන් වෙන්ට පුළුවනි. මම රෝහලට ගිහිල්ලා විපරම් කරලා බලන්නම්." වැඩ බැරි දාස කීවා.

"මම ඔයා කැටුව යන්නම්" නිල්මිණි කීවා.

"මාත් එනවා!" එසේ කීවේ හිම කුමරී.

නිල්මිණි ගේ නළලේ අලවා ඇති වටකුරු පැලැස්තරය ඇය දුටුවේ එවේලේදීය.

"අනේ මිහිරි පුංචි කෙල්ලේ, ඔයා ගේ නළලේ අලවා තිබෙන වට රවුම හරිම ලස්සනයි. ඔය වටකුරු ලප ඇලවීම මෝස්තරයක් ද? මාත් ඒ වගේ ලපයක් අලවා ගන්නම්." හිම කුමරිය කියා හිටියා.

"නැහැ, එය මෝස්තරක් නොවේ. මගේ නලල දොරට හැපිලා ගෙඩි ගැහුනු හන්දා මම පැලැස්තරය්ක් අලවා ගත්තා."

"අයියෝ, ඒකත් එහෙමද..." හිම කුමරී කණගාටු වුනා.

කැඩපත ළඟට ගිහිල්ලා ඈ තොප්පිය පැලඳ ගත්තා.

සියළු දෙනාම ආරංචි අසල් වැසියන්ට දැන්වීමට ගිය නිසා කාමරය පාලු වුනා.
වෙනත් සබැඳි |

Nikolay Nosov | නිකොලායි නෝසව්
පරිවර්තනය - Dedigama V. Rodrigo | දැදිගම වී. රුද්‍රිගු

Source - http://www.facebook.com/groups/170096256456752/permalink/170405716425806/

Read More

| නව මග කියවීම් පොත් පෙළ | බාලාංශයේ තුන්වෙනි පොත |

| නව මග කියවීම් පොත් පෙළ | බාලාංශයේ තුන්වෙනි පොත | කර්තෘ එච්. ඩී. සුගතපාල |

Source - Charaka Batuwatta Facebook page

Read More

කැලෑ පොජ්ජෙ ඉස්කෝලේ කැකුළු කැකුළියෝ

කැලෑ පොජ්ජෙ ඉස්කෝලේ කැකුළු කැකුළියෝ

දැඩි හිරු රශ්මිය සිරුර දවයි. ඇඟ වැදෙන සුළඟ ද වියළිය. අධික පෑවිල්ලට හසුවූ මාදුරුඔය රක්ෂිතය පුරාම ඇත්තේ දැඩි වියළි බවකි. දඹාන ආදිවාසී ගම්මානය දෙසට නොව ගුරුකුඹුර ඉස්කෝලය දෙසට අපි පියනැඟුවෙමු. ගුරු පාරෙන් නැඟෙන දූවිල්ල සුළඟේ විසිර යයි. දෙපස ඇති ආදිවාසි කඩපිල්වල තැනෙක බෙලිමල් බොන්නට ද තවත් තැනෙක උණු උණු රොටියක රස බලන්නට ද ඉඩ නැතිවාම නොවෙයි. එහෙත් අපට අවශ්‍ය වූයේ පාසල ඇරෙන්නට ප්‍රථම ගුරුකුඹුර පාසලට යාගැනීමටය.

ගොඩනැඟිල්ලකින් දෙකකින් සමන්විත ගුරුකුඹුර පාසලේ ඒ වන විටත් පන්ති අවසන්ව තිබිණි. එහෙත් පොඩිත්තන්ට නම් නිවෙසට යෑමට ඉක්මන් බවක් නැති සේය. ඇතැමෙක් ගුරුපාර දිගේ කැලෑ මං දිගේ නිවෙස්වලට යති. තවකෙක් අම්මා හෝ තාත්තා එහෙමත් නැත්නම් වැඩිහිටියකු පැමිණෙන තුරු පාසල් වත්තේම තුරු සෙවණක් යට සම වයස් දරු දැරියන් සමඟ සෙල්ලමේය. ඒ දරු දැරියන් මැද්දේ කැටකෑල ගස් සෙවෙණේ ලී කොටයක් මත වාඩිවී හිඳින සුපුරුදු රුවක් ද අප නෙත ගැටිණි.

“මාමකැච්චක්” (ආයුබෝවන්)

ඔහු අප පිළිගත්තේ ආදරයෙනි.

ඒ වෙන කිසිවෙක් නොව දඹානේ ගුණවර්ධනය. ආදිවාසී ගම්මානයෙන් ප්‍රථම වරට විශ්වවිද්‍යාලට තේරුණු ගුණවර්ධනය. ඔහු ලේඛකයෙකි.

”මම සාමාන්‍ය පෙළ කරන කාලේ දැන උන්නේ නැහැ එහෙම විභාගයක් තියෙනවා කියලා. විභාගය ලියන විටයි දන්නේ මේ ලියන්නේ සාමාන්‍ය පෙළ කියලා. උසස් පෙළ පන්තියේ ඉන්න විටයි දන්නේ උසස් පෙළ කරන බව. දැන් දරුවෝ නම් බාල වියේ ඉඳලම ගන්න තියෙන විභාග ටික දන්නවනේ. මගෙන් පස්සේ නම් හත් අටදෙනෙක් විතර කැම්පස් ගියා.

මං ඉගෙනගන්න කාලේ මට මුහුණ දෙන්න සිදුවුණ හැමදේම අභියෝග. මම කොළඹට යන විට ගමේ අය හිතුවා මං ඒ අයට නගරයට යන්න පාලමක් හදයි කියලා. ඒත් මගෙන් එහෙම දෙයක් වුණේ නැහැ. මයෙ අම්මා නැතිවීම මට අමුතු අත්දැකීමක් වුණා. අපේ පවුලේ අය එහෙම අත්දැකීමක් විඳලා තිබුණෙම නැහැ. අම්මා නැතිවුණ එක මට පිස්සුවක් වගේ.

අම්මා නැති වෙනකොට මට අවුරුදු විස්සක් විතර ඇති. ඒත් මට අම්මට චීත්ත කෑල්ලක්වත් අරගෙන දෙන්න බැරිවුණා. මං කැම්පස් ගියේ යාළුවෙක් දුන්න කලිසමයි ෂර්ට් එකයි ඇඳගෙන. මම ඒ දෙක ආයෙමත් ගමට අරගෙන ආවා. මං ගමේ පාසලේ වගේම ගුරුකුඹුර ඉස්කෝලෙත් ඉගැන්නුවා. අපි දරුවන්ට උගන්නන්න ඕන විභාග පාස්කරන්නම නෙමෙයි. මේ මහපොළවේ පය ගහලා ජීවත්වෙන්නයි උගන්නන්න ඕන. අද මට මුදල් නැහැ. තත්වයක් නෑ. ලොකුකම් නැහැ. නමුත් මම පුදුමාකාර සැනසීමකින් ජීවත් වෙනවා.”

ගුරුකුඹුර විද්‍යාලයේ සේවය කළ දඹාණේ ගුණවර්ධන දැන් විශ්‍රාමිකය. ඔහු තවමත් විශ්‍රාම වැටුප හදාගැනීම සඳහා වෙහෙසෙන්නේය. ඉඳහිට පාසලට පැමිණෙන ඔහු එහි විදුහල්පති නාලක සැම්සන් කුමාර සමඟ සතුටු සාමීචියේ යෙදෙන්නේය. විටෙක තමන් අතින් ලියැවුණ ළමා ගීතයක් දරුවකුගේ හඩින් ගැයෙන විට ඔහු එයින් නිරාමිස සතුටක් විඳින්නේය.

පාසල නිමාවී අන්තිම දරුවා ද රැගෙන යෑමට වැඩිහිටියෙක් පැමිණියේය. දියණියට තනිවම ඇවිදීමට වාරු නැතිවා සේය. ඇය මධුභාග්‍යා. වයස අවුරුදු දහතුනයි.

”දුවට අවුරුදු පහක් විතර කාලේ තමයි එයාට නයෙක් දෂ්ට කළේ. දඹාන රෝහලෙන් එයාව මහියංගනයටත් පසුව පොලොන්නරුවටත් ගෙනිච්චා. ඒත් දුවව හොඳ කරගන්න බැරිවුණා. දුවට දැන් ටිකක් ඇවිදින්න පුළුවන්. මුලින් නම් රෝද පුටුවෙමයි ආවේ ගියේ. කොහොම හරි කරලා මම දුවට උගන්නන්නේ අපි නැති කාලෙක හරි එයාට අනාගතයක් තියේවි කියලා හිතලා.” මධුභාග්‍යාගේ පියා පවසන්නේ දෑසෙහි කඳුළු පුරවාගෙනය.

අන්තිම ළමයා ද යන්නට ගියේය. විදුහල්පතිවරයා සියලු පන්ති කාමර වසා දමා ගුරු නිවෙසට යන්නට පිටත් වූයේය. ගුරුවරියන් දෙදෙනා ද නිවෙස් බලා ගොස්ය. ආදිවාසී ගුරුවරයකු වන දයාරත්න මහතා ද නිවෙස බලා පිටත්ව යාමට සූදානමින්ය. ඔහු නිවසට යන්නේ ද පාසල නිමවී සියලුම ළමයින් පාසලෙන් නික්ම ගියාට පසුය. දයාරත්න වසර දොළහකට වඩා ගුරු සේවයේ යෙදේ. තවමත් උපගුරුවරයකු වන ඔහුගේ සේවය ස්ථිර කර නැත.

”ඉස්සර වගේ නෙමෙයි දැන් ගමට අලි වදිනවා. මේ දවස්වල අලි දෙතුන් දෙනෙක් ගම් වැදිලා තියෙනවා. ඊයේ පෙරේදා දවසක ඉස්කෝලේ බිත්ති තල්ලු කරන්න හදලා තිබුණා. හොඬවැලේ මඩපාරවල් බිත්තිවල වැදිලා තිබුණා. මේ ගොඩනැඟිලිත් අලියා කැඩුවොත් දරුවෝ තවත් අසරණ වෙනවා.”

විදුහල්පතිවරයා පවසන්නේ කනගාටුවෙනි. කෑගල්ල ප්‍රදේශයේ පදිංචිව සිටින විදුහල්පති නාලක ගුරුකුඹුර පාසලට පැමිණ මේ ගතවන්නේ හතරවැනි වසරයි. ඔහුගේ බිරියත් දැන් දඹානටම සින්න වූ හැඩය.

කෙමෙන් රාත්‍රිය එළැඹෙයි. මාදුරුඔය රක්ෂිතයේ එක් පැත්තකින් හිරු බැස යයි. කැදලි සොයා පියාසලන කුරුල්ලන් ගේ දසුන අමුතුම සිරියාවක් උසුලයි. රාත්‍රියේ සූර්ය බලශක්තියෙන් දැල්වෙන විදුලි බුබුළුවලින් ගුරු නිවස ආලෝකවත් වෙයි. එහෙත් හාත්පස තිත්ත කළුවරය. පරිසරය නුපුරුදු වූ අපට නම් එළියට බසින්නට ඇත්තේ බියකි. අඳුරට නෙත් යොමා නිහඬ පරිසරයට කන් යොමා සිටින විට ඈතින් ඇසෙන්නේ කොළ අතු බිඳෙන හඬයි. රාත්‍රි ගෙවා දැමූයේ හිතේ චකිතයක් ද සමඟිනි.

සර්ප විෂෙන් ආබාධිතවූ භාග්‍යා

අපි අරුණලු බිමට වැටෙන විට ගුරුකුඹුර පාසල දෙසට පියමැන්නෙමු. කැකුළන් කැකුළියන් තවමත් පාසලට පැමිණ නැති සේය. අවට ඇත්තේ උදෑසන හිරුඑළිය මුසු වූ මඳ අඳුරකි. විදුහල් භූමියේ තැනින් තැන මොනරුන් එකා දෙන්නාය. එහෙත් උන් අසලකටවත් යන්නට බැරිය. හීන් අඩි සද්දයටත් උහු පැන දුවති. අප උන්ට අයිති බිම ආක්‍රමණය කළා වැනිය.

වේලාව උදෑසන හතට පමණ ඇත. දරුවෝ කඩිසර ගමනින් පාසලට පැමිණෙති. අපි පළමු දරුවාගේ සිට අවසන් දරුවා දක්වාම ගැන්නෙමු. දරුවන් මුළු ගණන තිස්හතරකි. ගුරුවරියන් දෙදෙනෙකි. විදුහල්පතිවරයා ද සමඟ ගුරුවරුන් දෙදෙනෙකි.

”මේ පාසල පටන් අරගෙන තිබුණේ එක්දහස් නවසිය අසූදෙක අවුරුද්දේ. බාලාංශ පන්තියේ සිට පහ ශ්‍රේණිය දක්වා පන්ති පැවැත්වෙනවා. පසුගිය වසරේ ශිෂ්‍යත්ව විභාගයෙන් ලකුණු එකසිය හතරක් ගත්ත දරුවෙක් හිටියා. ඒ වගේම අඩුම ලකුණු තිබුණේ හැටපහ. මේ ඉස්කෝලේ පටන් ගත්තම අවුරුද්දේ ළමයි හැත්තෑහතරක් ඉඳලා තියෙනවා. අද වෙනකොට දරුවෝ තිස්හතරයි ඉන්නේ. මේ ගමේ ඈයෝ බොහෝම ආර්ථික දුෂ්කරතාවලින් පෙළෙනවා. ළිප පත්තු කරන්න ගිනිපෙනෙල්ල ගේන්නත් යන්නේ එහා ගෙදරට. පාසලේ දී දරුවන්ට උදෑසන ආහාරය ලබාදෙනවා.

දරුවෝ ඒ නිසා නොවැරදීම පාසල් එනවා. මේ දවස්වල නම් තියෙන දැඩි පෑවිල්ල නිසා අපි දරුවන්ට සපත්තු දාන්න කියලා බලකරන්නේ නැහැ. දරුවෝ හරි අමාරුවෙන් පාසල් එන්නේ. පොතක් ඉවර වුණාම පොතක් ගන්න අමාරුයි. සමහර දරුවන්ගේ ගෙවල් ළඟටම විදුලිය ඇවිත් තියෙන්නේ. ඒත් මුදල් නැති කම නිසා විදුලිය ගන්න බැහැ. මේ මිනිස්සුන්ට මහ ලොකු රස්සාවල් නැහැ. සමහරු කැලේ ගෙඩි, ඒ කියන්නේ නෙල්ලි, කෝන් ගෙඩි අරගෙන පොළට යනවා. සමහරු මීපැණි, බඹර පැණි කඩන්න යනවා. මම හොඳටම දන්න දෙයක් තමයි සමහරු එකවේලයි කන්නේ. අපිට මේ ගම්මානයේ ගෙවන ජීවිතය දුෂ්කරයි තමයි. ඒත් මේ පුංචි පැටවුන් ගේ මුහුණවල් බලාගෙන දාලා යන්න ලෝභයි.”

උපගුරුවරයකු ලෙස දඹාන පාසලට පැමිණි නාලක දැන් එහි වැඩබලන විදුහල්පතිවරයාය. වසර කිහිපයක් ඔහු එහිම සේවය කළ ද විදුහල්පති තනතුරේ ස්ථිර කර නොමැත. ගුරුවරියන් ද ගුරුකුඹුර පාසලට පැමිණෙන්නේ නගරයේ නේවාසිකව සිටය. දඹානට පැමිණෙන බස්රථය නැතිදාට ඔවුන්ට එන්න වන්නේ ද පා ගමනිනි. ඒ දුර කිලෝමීටර හයකට වැඩිය. කැපවීමෙන්, අනන්ත අප්‍රමාණ දුක් ගැහැට විඳිමින් කටුක දිවියක් ගෙවන මේ ගුරුවරුන් මෙලෙස කටයුතු කරන්නේ ආදිවාසී දරුවන්ට ඇති ඇල්ම බැල්ම නිසාය. මේ ගුරුවරුන්ගේ සිතුම් පැතුම් දඹානේ ගුණවර්ධන ලියුවේ මෙලෙසය. එය අද ගුරුකුඹුර විද්‍යාලයේ ගුරුගීතය වී පාසල් බිත්තියේ දැන්වීම් පුවරුවේ ලොකු අකුරින් ලියා එල්ලා ඇත.

ගුරු මණ්ඩලය සහ දඹාණේ ගුණවර්ධන

පුංචි පැටවුන් උදෙන් ඇවිදින්
අපෙන් ඉල්ලයි ජීවිතේ
සදා දෙන්නට අපට හැකිනම්
සුන්දරයි ගුරු ජීවිතේ

උතුම් මිනිසුන් වන්න දරුවන්
රැගෙන යා යුතු මාවතේ
මංමුලාවැල් මර උගුල් විස
කටුකොහොල් නැති තැන් නැතේ

වීරියෙන් සිහියෙන් පෙරට යන
ගමනකට සැරසෙන් පුතේ
සදා දෙන්නෙමු කෙලෙස හෝ මඟ
මැරී වැටුණත් හාමතේ”

දුෂ්කරයි කියා මේ දරුවන්ගේ ජීවිත ද අතරමඟ නතර නොකරන්නටයි මේ ගුරුවරුන්ගේ වෑයම. විදුහල්පති නාලක දරුවන් වෙනුවෙන් බොහෝ සුබසාධන කටයුතු ආරම්භ කර ඇත. මසකට වතාවක් පාසලේ දරුවන් එක්ව කොටබකිනියේ දී පොළක් පවත්වනු ලැබේ. එයින් ලැබෙන මුදල් දරුවන්ගේ නමින් මහජන බැංකුවේ තැන්පත් කැරේ. පොතපත පමණක් නොව දරුවන්ට යහගුණ දම් ඉගැන්වීම ද ඔවුන්ගේ අරමුණය. එමෙන්ම ආදිවාසී සිරිත් විරිත් රැකගැනීමට ද දරුවන් උනන්දු කරනු ලැබීම තවත් විශේෂත්වයකි.

ළමයින් වෙනුවෙන් ඉලුක් පැලක් සාදන දෙමව්පියෝ

පාසලට ඇත්තේ සීමිත සම්පත්ය. නගරයේ දරුවන්ට මෙන් මේ පුංචි පාසලේ දරුවන්ට පිහිනුම් තටාක, ශ්‍රවණාගාර හෝ ක්‍රීඩා උපකරණ ක්‍රීඩා කාමර නැත. එහෙත් ඔවුන්ට ද දේශනවලට සවන් දෙන්නට ගුරුදෙගුරු රැස්වීම්වලට සහභාගි වීමට පහසුකම් ඇත. ඒ තුරු සෙවණේ සිටුවා ඇති ලී කොට ආසන මත ඉඳගෙනය.

මේ කුඩා දරුවෝ ගමේ නගරයේ වෙනස හඳුනන්නේ නැත. එහෙත් ඔවුහු තමන් වෙනුවෙන් කැපවෙන ගුරුවරුන්ගේ ආදරය දයාව හොඳ හැටි හඳුනති. පහසුකම් තිබුණද නැත ද ඔවුහු පාසල් එන්නේ ඒ ආදරය දයාව කරුණාව සොයාගෙනය. පන්තිකාමරයේ දී පොතපතේ වැඩය. ඉන් බැහැර වූ විට ඔවුන් තමන්ටම ආවේණික වූ ගීත ගයා නටයි. දඟලයි.

මේ අහිංසක ආදිවාසී දරුවන්ගේ හඬ තවමත් දෙසවනේ රැව්දෙයි. පුංචි කැකුළියන් ගැයූ ඒ ගීතයේ ඇති සොඳුරු බව ඔවුන් තුළ ඇති දඟකාර බව සිහිකරන අතරේම සිත නැවත නැවත ඒ පරිසරයට අප කැන්දාගෙන යයි.

අම්මිලැ ඇත්තොගෙ කතා පොජ්ජ
අප්පිලැ ඇත්තොගෙ සිනාපොජ්ජ
මන්දෝකරන් ඔටා දමන
රන් කුරුලා කැකුලි

කැලෑ පොජ්ජේ ගෙඩි පොජ්ජක්
තිබෙව්වාම වස විෂ වෙයි
කැවිල්ලාන්නට නාකයි
හිත්ලාපන් කැකුලී

විශේෂ ස්තුතිය – මහාචාර්ය සමන්චන්ද්‍ර රණසිංහ හා බදුල්ල සහකාර පොලිස් අධිකාරි ඊ. පීතිලකරත්න මහතාට.

(දඹාන සංචාරයකින් පසු)

ඉනෝකා සමරවික්‍රම

ඡායාරූප - විමල් කරුණාතිලක 

http://www.silumina.lk/2013/06/30/_art.asp?fn=as1306301

Read More