“ආ... එහෙ­මද? එහෙ­නම් මට මේ රුපි­යල් දහයේ තේ එක දෙන්න”

එක්තරා දරු­වකු පාසල ඇරී වීදි­යට ආවේ දැඩි පිපා­ස­ය­කිනි. ඔහු ළඟම තිබුණු අව­න්හ­ලට ගොඩ වූයේ සිසිල් බීම බෝත­ල­යක් මිලදී ගැනී­මට ය‍.
“මේ බීම බෝත­ලය කීයද?” දරුවා අව­න්හල් සේව­ක­යා­ගෙන් විම­සීය.
“රුපි­යල් විස්සයි පුතේ” ඔහු පිළි­තුරු දුන්නේ ය.

“ආ... එහෙ­මද? එහෙ­නම් මට මේ රුපි­යල් දහයේ තේ එක දෙන්න” කිය­මින් හෙතෙම අසුන් ගත්තේ ය. ළමයා අත රුපි­යල් විස්සක් තිබෙනු දුටු සේව­කයා දරුවා ගැන පුංචි වුණත් තියෙන ලෝබ­කම යැයි සිතුවේ ය. තේ එක බී මුදල් ගෙවා දරුවා පිටව ගියේ ය.

මේසය අස් කිරී­මට පැමිණි සේව­කයා විම­ති­යට පත් විය. මේසය මත රුපි­යල් දහ­ය­කුත් කඩ­දා­සි­ය­කුත් විය. එහි ලියා තිබුණේ “මේක ඔයා­ටයි මාමේ” යනු­වෙනි. ඔහුගේ දෙනෙ­තට කඳුළු ඉනුවේ ය. සේව­කයා ගැන අනු­කම්පා කර දරුවා තේ එක මිලදී ගෙන ඇත්තේ රුපි­යල් දහ­යක් සේව­ක­යාට දීමට අවැසි නිසා ය.
බලන්න මොහු කොයි­ත­රම් යහ­පත් දරු­වෙක් ද කියා.
(මෙය මෙරට සිදුවූ සත්‍ය කතා­වකි)

ධනුක හංසික ජන­නාත්,
8 ශ්‍රේණිය ‘ඩී’,
ශාන්ත තෝමස් කුමර විදු­හල,
මාතර.