මට හයිඩි මුණගැසුණු දා

පාසලේ නිවාඩු සමයේ දී මම කිය­වන්නෝ දිනන්නෝ තර­ග­යට සූදා­නම් වූයෙමි. ඒ සඳහා හයිඩි, බුහුකි, බැලැක් බියුටි, ජන්ගල් බුක් හා විසාඩ් ඔෆ් ඔස් යන ග්‍රන්ථ කෙරෙහි වැඩි අව­ධා­න­යක් යොමු කළෙමි.

දිනක් හයිඩි පොත කිය­ව­මින් සිටින අත­ර­තුර නොදැ­නු­වත්ම නින්ද මා සොයා පැමි­ණි­යේය. එය මා දහ­නව වන ශත­ව­ර්ෂයේ මැද භාග­යට රැගෙන ගියේය. මගේ පෑනේ මිතු­රි­යක් වන හයිඩි, ලිපි­යක් මා වෙත එවා තිබුණි. එහි සඳ­හන් වන ආකා­ර­යට ඈ මට ස්විට්ස­ර්ල­න්තයේ නිවා­ඩු­වක් ගත කිරී­මට ආරා­ධනා කර සිටින්නීය. ඒ අනුව මා වසන්ත ඍතුවේ ස්විට්ස­ර්ල­න්තය බලා ගමන් ඇරැ­ඹුවේ කටු­නා­යක ගුවන් තොටු­පො­ළෙනි. ස්විට්ස­ර්ල­න්තය වෙත ළඟා වන විට උදෑ­සන අට පමණ විය.

මා පිළි­ගැ­නී­මට හයිඩි ඇගේ සීයා සහ මැදි වියේ පසු වන පුද්ග­ල­යෙක් පැමිණ සිටි­යහ. පසුව මට දැන­ගැ­නී­මට ලැබුණේ එම පුද්ග­ලයා හයි­ඩිගේ ජය­ග්‍ර­හ­ණය පසු­පස සෙව­ණැල්ල මෙන් සිටි වෛද්‍ය­ව­රයා බවය.
වසන්ත සමයේ ස්විට්ස­ර්ල­න්තයේ ස්වභාව සෞන්දර්ය දැක මම අම­න්දා­න­න්ද­යට පත්වීමි. ඇඟ කිලි පොළා යන සිසි­ලස ගතට අමුතු ප්‍රබෝ­ධ­යක් එක් කළේය. මල්ව­ලින් හා පල­තු­රු­ව­ලින් අවට ගස් කොළන් පිරී තිබුණි. සීත­ලට ඔරොත්තු දෙන ඇඳු­ම්ව­ලින් සැර­සුණු ජන­යා­ගෙන් වීථි පිරී තිබුණි. විවි­ධා­කාර හැඩයේ අශ්ව කරත්ත හා විවිධ වර්ණ­යෙන් යුත් අශ්ව­යි­න්ගෙන් මහා මාර්ග පිරි තිබුණි. මට අප රටේ නුව­ර­එ­ළිය, බණ්ඩා­ර­වෙල සිහි­යට නැඟුණි.

පළ­මු­වෙන්ම අපි ක්ලාරාගේ නි‍ෙව­සට ගියෙමු. ඇගේ පියා, ආච්චී සහ ආයා අප මහත් උණු­සුම් ලෙස පිළි­ගත්හ. මම ක්ලාරා දැකී­මෙන් සතුටු වූයෙමි. ඇය ඇඳ­කට සහ රෝද පුටු­ව­කට සීමා වී සිටි­යාය. නමුත් හයිඩි සහ ඇගේ සීයාගේ කරු­ණා­වන්ත සැල­කීම නිසා ඇය සුව වූවාය.

ඉන් පසුව අපි ඩොෆ්ලි බලා ගමන් ඇරැ­ඹීමු. ඒ සඳහා අශ්ව කර­ත්ත­යක් සූදා­නම් කර තිබුණි. පීටර්, ඔහුගේ මව සහ අන්ධ ආච්චි අප පිළි­ගත්හ. ජීවි­තයේ ප්‍රථම වතා­වට චීස් සහ රෝස්ට් කරන ලද පාන් අනු­භව කිරී­මට එහිදී මම වාස­නා­වන්ත වීමි. ඩොෆ්ලි වටා ඇවිද කඳු නැඟ අවට දර්ශන දැක බලා ගත්තෙමි.
මා අවදි වන විට හයිඩි, පීටර්, ක්ලාරා සහ ඩොෆ්ලි මගේ මත­කයේ රැඳී පැව­තුණි. මෙය සිහි­න­යක් වුවත් සැබෑම සංචා­ර­යක් ලෙස මා හද තුළ දෝංකාර දෙයි.

ඩබ්ලිව්. ඒ. පසිඳු අංජන වීර­ක්කොඩි
7 ශ්‍රේණිය 'ඒ',
රෝයල් ජාත්‍ය­න්තර පාසල,
කුරු­ණෑ­ගල